BKS23: Lime Garden is verfrissende indierock
Als het limoenschijfje in je gin-tonic
‘I'm sick and I'm tired / need to find a way to get back up and wired.’ Met het liedje ‘Sick & Tired’ trapt het gepolijste indierockkwartet Lime Garden zijn set af. Onverschillig staart zangeres Chloe Howard de verte in, terwijl ze haar handen sierlijk door de lucht beweegt. Waar is ze toch zo moe van? Onder andere nepotisme, blijkt een paar tracks verder uit ‘Nepotism Baby’. In dat liedje zingt ze hoe makkelijk het zou zijn als ze was opgegroeid als de dochter van Kate Moss. In plaats daarvan staat ze nu de longen uit haar lijf te zingen in een oververhitte Secret-tent.
‘Give whatever you have left!’, roept de zangeres. De liedjes van Lime Garden werken verbazingwekkend verfrissend op de brakke zondagochtend van het festival. De funky synths, post-punkgitaartjes en pittige four-to-the-floor-drums zorgen ervoor dat het uitgeputte publiek toch nog even de voetjes van de vloer danst op hun disco aan geluiden. Zelf noemen ze het trouwens wonk-pop. De perfecte manier om het liedje ‘Pulp’ te beschrijven, met dat weird-ass wobbelige basloopje.
HET MOMENT:
In het begin gedraagt ze zich een beetje onverschillig, maar stiekem is Howard een supersterke frontvrouw. Tijdens publieksfavoriet ‘Clockwork’ komt ze eindelijk van haar plekje met losgekoppelde microfoon en begint ze zwierend rond te dansen op het podium. Mysterieus tikt ze op haar hoofd als ze zingt: ‘It’s like clockwork, the way my head hurts.’