LL18: Eefje de Visser tast raak in het schemerduister

Eefje de Visser staat te dreutelen in de coulissen. Ze kijkt een paar keer verwachtingsvol de volle X-Ray-tent in. De zin om solo op Lowlands te staan is er. Het staat er trouwens expliciet bij: solo. Gewoonlijk geen broodnodige toevoeging bij een singer/songwriter, maar De Visser is allang niet meer de zangeres met de gitaar en de dromerige teksten. Met het verschijnen van Nachtlicht in 2016 is het omringen door een band logisch geworden. Het is een volle elektronische afslag, het geluid van meer dan één. Maar nu even niet.

Al bij opener ‘Jong’ is duidelijk hoe goed Eefje de Visser het in haar eentje af kan. De in Gent woonachtige zangeres zet vol in op de stevige electronica, waarin ze gevarieerd loopt. De Visser trekt dieper het schemerduister in en dat staat haar goed. Haar stem echoot door de synthlaag, de visuals staan op standje broeierig. De Visser heeft dan wel geen drummer mee, het drumgeluid uit doosje klinkt héél live. Je ziet de basdrum voor je bonken. En bonken doet hij.

Eefje de Visser zegt met een nieuwe plaat bezig te zijn, maar focust op werk van Nachtlicht en voorganger Het Is. Bij het spelen van ‘De Bedoeling’ van de laatste plaat lijkt ze even de traditionele weg in te slaan, maar het is niet voor lang. Waar de stem van De Visser vroeger het centrum van haar muziek was, zijn de vocalen nu dienender geworden, een extra kraakheldere klank in het geheel. Eefje de Visser is zichtbaar comfortabel met de elektonische afslag die ze nu dus ook alleen kan dragen.

HET MOMENT:

De Visser heeft devote fans en ze zijn aanwezig. Veel van haar werk wordt meegezongen. Ook een onbekender nummer als ‘Wacht’ kan op vele kelen rekenen. Als ze vraagt mobieltjes en aanstekers erbij te pakken, is het helemaal bal. In de extra verlichting speelt ze ‘Scheef’ en brengt ze de tent samen. Om het nummer af te sluiten met een gruizige elektronica-climax. De tijd van lief en schattig is allang voorbij.

Check ook het video-interview en het Lowlands-dossier.