ESNS18: Day Fly mist vlieguren

Een act zoals Day Fly hadden we nog niet in Nederland: zo eentje die best met plezier naar R. Kelly, Chris Brown en Craig David luistert, en dat kan vertalen naar een wat alternatiever geluid. Eentje die het oeuvre van The Weeknd en Drake ongetwijfeld van voor tot achter kan uitspellen, en dat kan combineren met een psychedelisch rock-gitaartje a la Tame Impala. En dan is die mysterieuze Day Fly – want had jij ooit van hem gehoord? – ook nog eens een coole gast: eentje met een oorbelletje, rood petje, afgeragde Dr. Martens en goeie moves. Hij heeft een enkele EP en nog een single uitgebracht, die meer worden beluisterd in Londen en Los Angeles dan in Amsterdam. Hij schijnt in Engeland te zijn geboren, en nu in Rotterdam te wonen. Op Noorderslag, vast een van zijn eerste shows, moet hij het met een halfvol Bovenzaaltje doen.

‘Vast een van zijn eerste shows’ klinkt niet heel enthousiast.
Nou, het is wel heel duidelijk dat hij de vlieguren nog mist – zoals dat een beetje het probleem lijkt van veel acts deze Noorderslag. Waar is die tijd dat je jarenlang moest zweten in lokale jongerencentra en voor een krat bier en een hijsje van een joint kwam opdraven? De tijd dat je dus al extreem warmgespeeld was voordat je de regio uit mocht, laat staan naar Noorderslag – het summum van de Nederlandse popmuziek! – mocht afreizen?

Ja, waar is die tijd eigenlijk gebleven?
Ik weet het niet, vriend. Maar met die extra vlieguren zou Day Fly echt cool kunnen worden: het gitaarspelen gaat hem nog wat ongemakkelijk af en bij sommige uithalen vliegt hij de bocht uit, maar in ballad ‘Red Light’ krijgt hij een meisje al ontzettend aan het blozen wanneer hij oogcontact maakt en ‘If You Call My Name’ is een hele leuke lowtempo emo-dancehall-tune. Ja, als hij ouderwets de moeite wil doen om live-ervaring op te doen, zou-ie best eens de Nederlandse Miguel kunnen worden. 

Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.