Hoe Junkie XL door White Lines per ongeluk een kleine comeback maakte
Nederlandse blockbuster-soundtrack-producer doet een gooi naar techno
Daar was het opeens: fonkelnieuw dansvloerwerk van Junkie XL, en dat terwijl de Nederlandse producer de afgelopen jaren vuistdiep in de filmmuziek zat, en al zo’n negen jaar geen dansvloermuziek heeft uitgebracht. ‘Ik was bezig met de soundtrack voor Netflix-serie White Lines, over de verdwijning van een dj op Ibiza. Dat verhaal springt heen en weer tussen ’98 en 2020. De muziek uit ’98 moest zo authentiek mogelijk zijn, dus toen heb ik met mijn oude apparatuur traditionele dansvloermuziek gemaakt. Ik kreeg er zoveel lol in dat ik dacht: ik ga een paar loeidonkere technotracks maken.’
De eerste track die je afmaakte:
Junkie XL – 'Graziano'
‘In één ruk afgemaakt en nooit meer naar omgekeken. Daarna dacht ik: ik maak er nog een, en nog een. En toen waren het er opeens vier. De inspiratie kwam echt uit de dj-sets van Richie Hawtin. Dat is vaste prik: één keer per maand draai ik die, omdat hij zo’n icoon is. Voor deze EP luisterde ik bijvoorbeeld een b2b met Marco Carola, één van de afsluitfeesten op Ibiza. Die heb ik zo vaak gedraaid.’
De track die je doet denken aan Ibiza:
Chicane - 'Salt Water'
‘Ik ging er vaak op bezoek vanaf het begin van de jaren negentig, nog voor de dansmuziek ontplofte daar, dus ik heb het zien ontwikkelen in een dance metropool. Deze track uit ’98 is me altijd bijgebleven. Er zitten samples in van het Ierse zangcollectief Clannad. Als ik deze hoor moet ik meteen denken aan die zomer dat ik er was.’
De act waarvan jij een comeback wilt:
KLF – ‘What Time Is Love?’
‘Ze hebben zoveel rare dingen gedaan en fantastische muziek gemaakt, en opeens was het – poef! – afgelopen. Volgens mij hebben ze zelf al hun geld verbrand aan het einde van hun carrière. Hele excentrieke figuren, maar zo muzikaal. Geen idee of ze nog leven of wat ze doen, maar te gek als de KLF terug zou komen met een beuker als deze. Met de zanger van Deep Purple, echt fantastisch.’
De perfecte remix:
Connan Mockasin – 'Forever Dolphin Love' (Erol Alkan Remix)
‘… behoudt veel elementen van het origineel, maar in een compleet ander jasje gestoken, misschien zelfs voor een compleet ander publiek. Zelf ben ik groot fan van Erol Alkan. Deze rework van Connan Mockasin, een bizarre band, is zo fantastisch.’
Een favoriete recente track:
Polar Inertia – ‘Can We See Well Enough To Move On pt. II’
‘Bizar sounddesign, maffe ritmes, raar maar te gek. Alle tracks zijn onwijs lang, maar dat maakt het heerlijke piep en knor muziek voor tijdens het koken.’