BKS22: The Vices zijn enthousiast saai
Groningse indierockers laten de heupen wiegen en meer niet
Het was kommer en kwel, afzien en zeuren, vallen en weer opstaan de afgelopen twee jaar. Maar in alle ellende ontwikkelde zich ook stukje vruchtbare muzikale grond waarop nieuwe Nederlandse bands als paddestoelen uit de grond schoten. Neem de vier Groningse mannen van The Vices bijvoorbeeld. Vorig jaar brachten de studentikoze rockers debuutplaat Looking For Faces uit en met de stevige indierock met een garagerandje snakten ze al snel naar zweterige festivaltenten. Nu een jaar later mogen ze dan éíndelijk van start.
Het startschot van een bomvolle festivalagenda wordt gelost in de broeierige Secret. Het is lekker vol en de mensen hebben er zin in, net zoals de charismatische frontman Floris van Luijtelaar en de andere breedlachende bandleden. De mannen speelden zich de afgelopen twee jaar in de kijker bij Popronde, de Fieldlabs concerten en zijn een lieveling van 3FM. Die liefde voor de zender werd ook vandaag ook weer een aantal keer onderstreept: 'deze is voor 3FM!' schreeuwt van Luijtelaar voordat de het hitje 'Boy' wordt ingezet. En die wordt zowaar meegezongen! De band lijkt zelf ook verbaasd.
Er hangt een gemoedelijke sfeer. Het publiek gooit gewillig haar handen in de lucht en joelt wanneer ze moet joelen. Zo klappen we lekker met zijn allen in de handjes en wiegen we allemaal de heupjes. Ja wiegen.... want helaas nodigt de dertien in een dozijn indierock niet uit tot meer dan hier en daar een gil of danspas. Of, komt er nou toch een moshpit?! Nee, helaas, die blijft uit. Want The Vices pakken nét niet goed door waar het moet en de nummers zijn nét iets te veel één pot nat. Jammer dat het zo tergend saai is, want aan enthousiasme geen gebrek.