The National - Laugh Track

Het laatste The National-album verscheen niet eens een half jaar geleden, maar de Amerikaanse indierockiconen (want ja, zo mag je ze ondertussen wel noemen) brengen nu weer een nieuwe plaat uit. Laugh Track borduurt voort op het verhaal dat begon op First Two Pages Of Frankenstein. Over een fictieve nihilist, gespeeld door frontman Matt Berninger, die een traumatische scheiding achter de rug heeft, verteld via donkere, melancholische indierocktracks. Onder leiding van mysterieuze, trage gitaren en strijkers op opener ‘Alphabet City’ hoopt-ie nog dat het goedkomt met dat huwelijk, maar al gauw maakt die hoop plaats voor bitterheid. Op het intieme folkrockliedje ’Hornets’ zingt Berninger dat hij zijn ex nooit meer wil tegenkomen, omdat ze het toch alleen nog maar hebben over ‘heavy shit’. Hij gaat op de dramatische rockballad ‘Space Invader’ zelfs zo ver dat hij, over snijdende riffs en boze drums, zich hardop afvraagt: ‘What if I’d never written the letter I slipped in the sleeve of the record I gave you? What if I’d stayed on the C train until Lafayette? What if we’d never met?’ Nee, als het aan Berninger’s protagonist ligt, komt het NOOIT meer goed. Op de deprimerend mooie titeltrack concludeert hij met hulp van Phoebe Bridgers: ‘Maybe we’ll never lighten up, maybe this isn’t gonna quit, I think it’s never coming back.’