BKS22: Metronomy introduceert de meezing-synthesizer
Britse feelgoodband belooft: alles komt goed
‘Onze taak vanavond is om jullie op te warmen voor de rest van de avond. Dus hebben jullie zin in de rest van de avond?!’ Joe Mount doet zichzelf natuurlijk weer eens schromelijk tekort, maar laat hem maar de underdog zijn. Er was een tijd dat hij liever helemaal niet op het podium stond, en Metronomy liever terugtoverde tot studioproject. Maar de geest was nu eenmaal uit de fles en Metronomy is met jaren ervaring en een heel pak albums uitgegroeid tot een graag geziene feelgoodband op festivals.
Er schuilt altijd een zekere lulligheid in de liedjes van Joe Mount, vooral in de simpele deuntjes die je het eerst hoort. Maar als je beter luistert hoor je hoe knap ze een eigen niche hebben gevonden. Metronomy heeft de textuur van 70s disco, de indie quality van Belle & Sebastian en het cultgehalte van Hot Chip. Metronomy is de nerdy jongen die op een regenachtige dag in Brighton uit het raam zit te dromen over de Engelse Riviera. Opvallend genoeg stapt de band op het nieuwe album Small World een beetje weg van de opgepoetste elektronische sound die ze het best ligt, maar vanavond krijgen we een greatest hits show waarin dansen een must is.
Opmerkelijk moment: halverwege de set zitten twee instrumentale liedjes achter elkaar en die doen de boel ontploffen. Mensen huppelen als konijntjes door de tent. Je zou wensen dat ze hun mond bleven houden tot ‘Love Letters’, maar dat gebeurt natuurlijk niet. Wel valt er nog een ander instrumentaal hoogtepunt te noteren: het lollige synthmelodietje in ‘The Look’ wordt meegezongen alsof het een refrein is. En dan is daar alsnog ‘Love Letters’, een liedje zo knullig dat het op de lachspieren werkt, onweerstaanbaar catchy. Opwarmertje voor de avond? Als nu overal de stekker uit zou moeten zouden we nog tevreden naar huis gaan.