Mysterieuze producer SUBFICTION bespeelt virtuele werelden

Het was een maf gezicht, afgelopen week bij de premiere van zijn korte film op IFFR. Daar stond hij dan, producer SUBFICTION, geflankeerd door de Rotterdamse choreograaf Dalton Jansen en filmregisseur Vincent Boy Kars. Over zijn hoofd een semi-doorzichtig sluiertje, alsof hij de zoon van Michael Jackson was. Eén ding kunnen we onthullen: dat is hij niet. Wie SUBFICTION wel is, dat wil hij niet kwijt. Wel weten we dat hij de afgelopen tijd al met De Likt door het land tourde tijdens hun laatste concertreeks. Ook weten we dat Subfiction afgelopen week een EP uitbracht die die basis vormt van zijn film.

‘De muziek van de EP Solo is ook te horen in de gelijknamige film’, legt hij is. ‘Ze vormt als het ware het script van waaruit de choreograaf en de regisseur zijn gaan werken. De EP bestaat uit vier tracks, twee ambient tracks en twee meer clubgerichte producties, die van experimentele house tot breakbeat gaan. SUBFICTION draait niet om mij als persoon, het wil slechts een gids zijn in de audiovisuele werelden die opgeroepen worden. Het is een onderzoek waarin realiteit en fictie door elkaar lopen.’

Dat is nu dus gevangen in een korte film, waarin we een nachtelijk tafereel in een appartement aanschouwen, waarbij twee personages langs elkaar heen bewegen. We zien draaiende drukpersen en ongure nachttypes in een stilstaande auto. En we zien dans op de momenten dat de muziek daartoe uitnodigt. Ook op het podium trekt de anonieme producer voor je ogen een parallel universum op. ‘De visuals zijn een soort game werelden, die gemanipuleerd worden door de muziek, met de drumcomputers en synthesizers als een soort controllers. Op deze manier wil ik de komende tijd een interactief album, met drie virtuele werelden met hun eigen muziekgenres erin uitbrengen. Drie werelden, elke drie tracks, dat is het idee. Het album en de live show knallen in vergelijking met SOLO een stuk harder. De komende tijd wil ik dan ook focussen op gigs in clubs.’