Album van de Week (11): Franc Moody

Het nieuwe album van muzikaal duo Franc Moody verlengt de euforie van de zonnige week die net aan ons is gepasseerd nog even. Chewing The Fat heet-ie, wat in het Nederlands vertaalt naar iets als lekker lang ouwehoeren. Die titel is best een contrast met het gevoel dat de plaat aanwakkert; niet lullen, maar bewegen! Ned Franc en Jon Moody uit Londen mixen funk, disco en soul namelijk tot een onweerstaanbare, dansbare cocktail. Ze passen goed in het straatje van Jungle, Jeromiquai en Daft Punk, maar dan wel gedipt in een yacht rock-sausje, doordrenkt met catchy melodieën en fijne harmonietjes.

Waar de vorige platen van Franc Moody in een wat veiliger popformat passen, slaat het duo met dit derde album een wat experimentelere weg in. Lettend op de titels van de eerste twee tracks ‘Driving On The Wrong Side Of The Road’ en 'Square Pegs In Round Holes’, lijken ze al te hinten naar hun veranderende groove. Natuurlijk, veel van de tracks zijn nog steeds gruwelijk aanstekelijk en hitwaardig. De übervrolijke liefdesliedjes ‘Space Between Us’ en ‘Pressure Makes Diamonds’ klinken als regelrechte zomer-anthems. Maar de plaat verrast met het gebruik van kosmisch klinkende synths en experimentele producties die soms tegen het psychedelische aanzitten. Dat maakt het geheel wat spannender dan gewoonlijk. 

Neem bijvoorbeeld ‘Henges - Interlude’ en ‘The Light You Bring’, die beiden met een soort zigzaggende Sovjet sci-fi synthesizer zijn gemaakt, geleend uit de studio van Damon Albarn (Blur, Gorillaz). Een stuk vreemder dan hun vorige werk, maar ook een stuk vetter. ‘The Light You Bring’ bouwt twee minuten lang op met kalme harmonietjes in een buitenaardse geluidswereld, waarna het ineens openbreekt met gruizige synth-baslijnen, mechanische drums en bijna folkloristische, schreeuwende vocalen. Gegarandeerd een kippenvelmomentje op een festivalweide met ondergaande zon. Het is dan ook geen verrassing dat Franc Moody zich voor de plaat liet inspireren door de live shows van LCD Soundsystem en Massive Attack. ‘Going Through The Motions’ kent ook zo’n treffende trackbreuk. Een aanloop van weirde, infectieuze synths wordt tot twee keer toe verwoest door - in hun eigen woorden - ‘the chunkiest riff currently on the riff market’. Scheurend en meeslepend. Het is uitkijken naar Down the Rabbit Hole, waar de twee hun psychedelische, intergalactische funk aan het publiek mogen voorschotelen.