BKS22: Bedwelmend Beach House claimt de nacht

‘Good evening Best Kept Secret. Oh, good midnight.’ Victoria Legrand corrigeert zichzelf om een streep te zetten onder de stoere keuze die Best Kept Secret gemaakt heeft: terwijl The Strokes hun laatste riffjes afraffelen trekt Beach House de nacht als een warme deken over ons heen. Drie silhouetten op het podium, een muur van licht en geluid die als een vlooienkam alle prikkels van twee dagen festival van ons hoofd kamt.

Beach House is officieel een duo - Victoria en Alex - maar wordt live uitgebreid met een drummer. Onlangs voegde het duo een dubbelalbum toe aan hun toch al indrukwekkende oeuvre en de show opent vandaag met het titelnummer ervan, ‘Once Twice Melody’. Het past naadloos in de verzameling. Je kunt ook zeggen: Beach House maakt gewoon honderd keer hetzelfde liedje. De band is al die jaren stijlvast gebleven. Het tempo ligt laag, de synths zoemen overweldigend, en de dromerige vocalen van Victoria en de gitaar van Alex vervlechten met elkaar. Zo hoor je steeds weer andere accenten. De ene keer mag de gitaar een beetje huilen, dan weer nemen de vocals de overhand. Maar alles bij elkaar draait Beach House meer om een ‘vibe’ dan om specifieke liedjes.

De tent is richting het einde niet meer zo vol is als aan het begin. De diepe, trage sfeer staat haaks op de knaldrang die op alle andere plekken van het terrein heerst. Een uur en een kwartier is ook wel wat aan de lange kant. Maar de overblijvers zien Beach House naar een hoogtepunt toe spelen. ‘It was late at night’, zingt Legrand in ‘Space Song’. Ze wappert haar lokken nog eens los, zich volledig bewust van de felle witte lamp die haar precies op dat moment van achteren beschijnt. Dan zet de band het mooiste nummer van de nieuwe plaat in: ‘Over And Over’, een zeven minuten tellend stuk dat pas op de helft echt open bloeit met bedwelmende arpeggio’s. En zo stuurt Beach House ons toch met zin om te dansen terug het veld op.