Dua Lipa’s glitter-euforie is daadwerkelijk toekomstige nostalgie

Ze zeggen wel eens dat popmuziek vluchtig is. Een flits, voorbij voor je er erg in hebt. Hoeveel muzikanten wiens momentum in 2020 lag zullen bang zijn geweest dat alles voor niets was? Dat je ook groter en gewilder dan ooit uit dat zwarte gat tevoorschijn kunt komen bewijst popzangeres Dua Lipa vanavond in Ziggo Dome tijdens de eerste van twee uitverkochte shows. De timing van tweede album Future Nostalgia was zo’n beetje de meest ongelukkige denkbaar: 27 maart 2020 kwam het uit. Je weet wel, de week van de intelligente lockdown. Nu pas komt Dua Lipa Amsterdam baden in glitter-euforie.

Dat doet ze met een hyper-aanstekelijke popshow met veel vaart. De choreografie is oneindig veel belangrijker dan de muzikaliteit ervan. Ja, Dua Lipa heeft een band - en strak ook - maar die verschijnt eigenlijk nooit in beeld op de grote schermen. Wel zien we daar atletische dansers, vooral vrouwen maar ook twee mannen. Ze dansen om haar heen, tillen haar op - van bovenaf gefilmd - schieten met liften uit het podium en razen over de catwalk. Ze doen dat in vier verschillende settings, waarbij Dua Lipa zichzelf in het ene na de andere oogverblindende creatie hult: van stijlvol lang roze tot een soort glitter-zwarte tweede huid waarin ze net een superheld uit een cartoon lijkt. 

Muzikaal valt op hoe moeiteloos Dua Lipa een set kan vullen met alleen maar uptempo tunes op het snijvlak van pop, r&b en dance, vaak verleidelijk. In ‘Good In Bed’ zingt ze over een relatie die knettert, in het dagelijks leven soms met irritatie tot gevolg, tussen de lakens goed voor vuurwerk. Aan slepende ballads doet Dua Lipa niet, al scoorde ze afgelopen jaar wel met de trage Elton John mash-up ‘Cold Heart’, die hier met een extra gospel-injectie en een paar regenboogvlaggen voor een rustmoment zorgt na het hectische dance-blokje. 

Het echte spektakel komt daarna, met ‘Levitating’, waarvoor al de hele avond planeten en sterren in het dak klaar hingen. Dua Lipa stapt op een lichtgevend lanceerplatform en vliegt een rondje door de zaal. Een truc uit het boekje natuurlijk, net als de glitterregen die daarbij hoort. En toch voelt deze show aangenaam eenvoudig. Ja, het is kleurrijk en vrolijk, maar het wordt nergens over de top. Op die twerkende reuzenkreeft na dan. Discopopmonster ‘Don’t Start Now’ heeft ten slotte alles om de hele zaal met een glimlach naar huis te sturen. Dit was een heerlijk ongecompliceerd popspektakel dat voor talloze tieners én hun ouders inderdaad toekomstige nostalgie zal blijken.