LL18: Knotsgek King Gizzard & The Lizard Wizard is nu echt een Grote Band

De jongens van King Gizzard & The Lizard Wizard hingen al even op het terrein rond, maar blijkbaar heeft niemand ze verteld dat er vanavond nog dj's in de Bravo moeten draaien. Terwijl heel Lowlands wacht op Kendrick Lamar, breken de Australiërs vast de halfvolle vuilniszakkenkathedraal af.

Als een mashup van AC/DC en de Bee Gees wegsterft, wordt het heiligdom grof geschonden met een psychedelische hoogmis die na 'Digital Black' en 'Vomit Coffin' wordt opgedragen aan de Lord of Lightning. Frontman Stu Mackenzie bespeelt z'n gitaar alsof hij door dat monster bezeten is, of getroffen is door een van de bliksemschichten op het scherm  achter hem dat het bijna begeeft. Ook zijn bandgenoten bewegen zich continu van slowmotion naar stroomversnelling en terug. Twee onmogelijk synchrone drummers stuwen de boel ondertussen voort.

Richting het jakkerende hoogtepunt 'Rattlesnake' bijvoorbeeld, dat even eerder al aangekondigd is met een riffje in 'Sleep Drifter'. Sowieso is de show voer voor de fanatieke fans die onder de naam 'Gizzverse' hun vermoedens uiten dat alle albums van de Australiërs onderdeel uitmaken van hetzelfde bizarre, aan zichzelf refererende universum. Dus ook die vijf (!) compleet verschillende platen die de band vorig jaar maakte, inderdaad. Microtonale motiefjes en zelfs zinnetjes ('Nonagon Infinity!') lopen dwars door de setlist heen. Van ieder album komt wel een flard voorbij. Kendrick wie?

HET MOMENT:

Het beste album van de band, 'Nonagon Infinity', levert het slotsalvo waarmee King Gizzard een even knotsgekke als loepzuivere hattrick scoort. 'Robot Stop', 'Gamma Knife' en 'People Vultures' vermengen zich in een vernietigende climax die twintig minuten duurt. Wanneer was de laatste keer dat zo'n gekke band zó groot werd?

Kijk deze show hier terug en lees meer Lowlands na in ons dossier.