JP Enfant start conceptlabel: ‘Kunnen we extase optimaliseren?’

De clubscene kijkt nog steeds met dubbele gevoelens terug op de sluiting van De School. En toch, voor een boel dansers en dj’s was het jarenlang een thuisbasis, waar ze uren en uren hebben gesleten. Op zijn nieuwste EP brengt ex-resident JP Enfant een homage aan de club.  ‘Muzieklokaal’ klinkt als de beste uren in de bovenzaal, een zondagmorgen wanneer het ochtendzonnetje plagerig door de ramen piept. Of gaat-ie alweer onder? ‘Zelf draaide ik er niet zo vaak, ik was een kelder-dj. Maar ik heb er veel mooie momenten gehad. Toen De School sloot moest ik daar veel aan denken. Uit dat verdriet is die track ontstaan, in nog geen twee dagen. Eerst wilde ik het niet uitbrengen. Te persoonlijk, te beladen. Ik wilde niemands gevoelens ondermijnen. Tegelijkertijd dacht ik: als ik dit zo heb ervaren, zal ik vast niet de enige zijn. Misschien is het een mooi memoriam.’

Nu wil de dj vooruit kijken. Iets nieuws opbouwen, zo goed en kwaad het kan in deze gekke tijd. En dus start hij een label. Psychedelic Romance, vernoemd naar de clubnacht die hij ooit runde bij club Trouw, waar hij voor het eerst kwam kijken als jonge hond. Toen met een been in de UK Bass-hoek, later leerden we hem kennen als man van de stevige techno. Muziek waarvan je oren suizen, dus het labelconcept is opmerkelijk: ‘Een tijdje geleden ben ik in de 432 Hz muziek gedoken.' Wat dat betekent? Het is een theorie die veel aanhang vindt in de alternatieve geneeskunde. Je kunt zelfs klanktherapie doen, met muziek die op 432 Hz is gepitcht. JP Enfant: ‘Het idee is dat het lichaam “reageert” op de frequenties waarop een toonval is gepitcht, en dat 432 Hz de ideale frequentie is voor het menselijk lichaam. Dat klink zweverig, maar er komt steeds meer wetenschappelijk bewijs voor, het is niet als Lieke van Lexmond's maankalender. De vraag: kun je hier iets mee op een dansvloer, en zo ja, kun je de dansvloerervaring optimaliseren? Uiteindelijk wil je dat mensen in extase dansen, zonder drugs nodig te hebben.’

Bovendien moet er ruimte voor kunstzinnigheid komen. Eerst in de vorm van de artwork, later exposities, evenementen. Maar eerst bijt JP Enfant de spits af, met een EP van eigen hand. Die klinkt anders dan zijn eerdere, steviger producties: pruttelende techno met een likje bass. Verfijnder, ook. ‘Ik had zeeën van tijd, dus ik kon rustig fine-tunen. Dat heeft wel geholpen. De A-kant heeft meer drive, de B-kant is bedoeld als luistermuziek.’ Binnenkort komt er nog een andere release van hemzelf uit, geïnspireerd door sci-fi soundtracks, en releases van o.a. Mary Lake.