LL23: Son Mieux neemt de zon mee
Een uur lang ruim baan voor optimisme
Son Mieux opent spetterend, als in een grote tv-show. De strijkers rijzen, de drums roffelen en Camiel Meiresonne staat glitterend met tamboerijn en wijdgespreide armen in het midden. Het is dat de zondagmiddagzon al hoog aan de hemel staat, anders was hij spontaan tevoorschijn gekomen. Met deze klanken wordt net zoveel gelukzaligheid als zorgeloosheid opgroepen. Dan heet de openingstrack ook nog ‘This Is The Moment’. De saxofoon ronkt zwierig mee.
Son Mieux heeft het moment al langer te pakken. De band begon ooit als een soloproject van Camiel Meiresonne en is nu een volwaardig hecht gezelschap dat steeds een grote stap in groei zette. De door de radio omarmde singles ‘1992’ en vooral ‘Multicolor’ hebben eraan bijgedragen, maar de ambitie om groot te denken ook.
De Hagenezen zijn op het Alpha-podium weer een ster in gelaagdheid. Het geluid is precies genoeg akoestisch, precies genoeg electronisch. Er zijn scheutjes disco en soul die een gospelkerkkoor kan laten swingen. De pianohooks zouden het ook bij Robbie Williams goed doen. Soms wentelt de band zich teveel in de eigen sound en worden vrij identieke afdrukken van ‘Multicolor’ gespeeld. Frontman Meiresonne verspreidt het optimisme met een ongehinderde energie. Zijn stappenteller zal een vrolijke uitslag vertonen. Er wordt gretig van de catwalk gebruik wordt gemaakt, ook door de andere bandleden. De Son Mieux-show is een dienst waarbij alle zorgen vakkundig worden weggespeeld.
HET MOMENT:
Camiel Meiresonne staat bij zijn broer Quinten en benoemt dat ze altijd al samen hebben gespeeld. En dan nu op het gedroomde Alpha-podium. Een broederlijke omhelzing volgt. Altijd mooi, zo’n emomomentje op de festivalzondagmiddag.