DTRH19: hupsen en hossen bij Altin Gün

Huppel om drie voor drie vrijdagmiddag de Teddy Widder (de eennagrootste stage) van Down The Rabbit Hole binnen, en je ziet weer eens hoe onwaarschijnlijk groot Altın Gün inmiddels is geworden. En dat met eigentijdse covers van Anatolische folk en psychrock! De tent staat hartstikke vol voor de Amsterdamse groep, vooraan lopen jongens te hossen met roze opblaasflamingo’s in de hand, verderop klapt een vriendengroepje precies op het juiste moment die twee handclaps aan het begin van ‘Goca Dünya’ mee. Bizar hoe kolossaal het gejuich is wanneer de band even stilvalt en zanger Ecevit Yildiz zijn krachtige vibrato laat schallen.

Je begrijpt zo waarom King Gizzard ze naar Australië overvloog voor hun Gizzfest, hoe ze een hele zwik shows in Europa hebben gedaan naast grote optredens in Turkije, én dadelijk een fikse tour door de VS. Hun dit jaar verschenen album Gece is wat gelaagder, wat broeieriger en met meer ruimte voor spacedisco-synthfreakouts. Live klinkt dat alles nog net wat dikker, en dat is precies waar Down The Rabbit Hole naar smacht: lekker mal dansen in zwembroek.

Vanuit de tent sprankelt het, op het podium zelf ietsje minder. Ja, er wordt megastrak gespeeld en de aimabele zangeres Merve Dasdemir staat heerlijk te dansen, soms met sprankelende oogjes uitdagend richting Erdinc, de andere bandleden kijken nogal serieus en stoïcijns voor zich uit. Business as usual, zo te zien.

HET MOMENT
‘Bij dit nummer hoort een dansje! Het is heel simpel: gooi je armen omhoog en knip met je vingers.’ Op driekwart van de set heeft Altin Gün Down The Rabbit Hole definitief om de vinger weten te winden. Dan volgt een crowdsurfer, een spontane sitdown én een losgeslagen hossende menigte (waaronder een gast met een giga-konijnenmasker op). We zeggen het nog maar eens: en dat met eigentijdse covers van Anatolische folk en psychrock!

Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier.