Nick Cave and the Bad Seeds - Ghosteen

'There's nothing wrong with loving something you can't hold in your hand', zingt Cave in het ontroerende titelnummer, een twaalf minuten durende song die de tweede helft van het album opent. De acht songs die dan al achter de rug zijn noemt Cave 'the children', de drie langere slotnummers 'the parents'. Wat ie daarmee bedoelt? Misschien dat die eerste acht songs een soort zoektocht zijn naar dood, liefde en verlies. Thema's die in Cave's oeuvre altijd te vinden geweest zijn, maar die met de dood van zijn zoon vier jaar geleden een compleet nieuwe dimensie kregen. De muzikale omlijsting is ook intiemer dan ooit, feitelijk niet meer dan synths, piano en tape loops. 

In de laatste drie songs weerklinkt een soort overgave. Vooral het 14 minuten durende slotnummer 'Hollywood' komt hard binnen, dankzij het verhaal over een vrouw die haar zoon dreigt te verliezen en zich tot Boeddha wendt voor redding. Die geeft haar een opdracht: vind een mosterdzaadje in een gezin waar niemand gestorven is en breng dat bij mij. Lukt het je, dan zal je zoon gered worden. Een les over de onafwendbaarheid van de dood dus, die geen garantie is voor het verdwijnen van pijn, maar wel de onwaarschijnlijke schoonheid van deze songs verklaart. 'It's a long way to find peace of mind, peace of mind.'