jet van der steen: ‘Ik kan me zo ergeren aan de rijken in onze samenleving’

Op Insta of TikTok heb je vast wel een van haar filmpjes voorbij zien komen: jet van der steen (met kleine letters!) weet ieders For You Page te bereiken. In 2018 schopte ze het nog tot de tweede ronde van The Voice of Holland, maar op haar nieuwe muziek kruipt ze steeds wat meer de alternatieve pop kant op. Afgelopen vrijdag verscheen derde EP Niemand Gaat Het Voor Je Doen, waarop ze een stuk eerlijker en vooral directer is. ‘Ik verstop me wat minder achter ballads en grote metaforen. Ik ben wat eerlijker geworden, en dat past ook veel beter bij me.’ Dat hoor je meteen al op opener ‘Fuck Je Gucci Shirt’: een lekkere electropopbanger in het hoekje van Froukje, al dan wel een stuk brutaler. ‘Ik kan me zo ergeren aan de rijken in onze samenleving,’ vertelt ze duidelijk gefrustreerd. ‘Dat mensen zo ignorant kunnen zijn, en al die wereldproblemen lijken te negeren.’ Een Gucci shirt is dan ook de perfecte metafoor. ‘Hoe koop je kleren voor zoveel geld, terwijl ze ook nog lelijk zijn.’

Na drum and bass invloeden in ‘Rondjes’ en de technopop van ‘Praat Te Veel’, weet ze aan het eind van de EP nog ruimte te vinden voor een klein, akoestisch liedje. ‘Bijna iedereen kent wel dat melancholische gevoel na een nacht uit, wanneer je weer terug op de fiets zit, of alleen je kamer binnenstapt. Zo’n gevoel als in ‘Juni’, kan me dan echt een beetje overvallen. Dat wilde ik graag ook vangen in deze EP.’ 

Haar alternatieve nederpop weet ondertussen zelfs tot in Zuid-Afrika te reiken?! ‘Mijn nummer ‘Dans Op Het Mes’ ging daar op de socials uit het niks echt heel lekker. Zó goed zelfs dat mijn comments volstonden met mensen die vroegen of ik daarheen kon komen.’ Maar ja, als kleine Nederlandse artiest ga je toch niet zo snel op tour aan de andere kant van de wereld. ‘Toen kreeg ik opeens een DM van een Zuid-Afrikaanse artiest, die vroeg of ik mee op zijn tour wilde. Na veel twijfel hebben we het afgelopen september toch gedaan. Heel bizar dat ik werd herkend in restaurants en dat mensen zo enthousiast waren. Ze hebben daar ook niet echt poppodia, dus dan sta je in een soort theaters te spelen, waar mensen al zittend aan biertafels naar je luisteren, al wel heel aandachtig. Het was een hele rare feverdream.’ Zowel in de tourplannen als in haar liedjes laat jet zich dus niet vangen in een hokje. ‘Ook in komende muziek kan het heel snel van rave-achtig naar intiem gaan. Ik heb daar steeds meer zelfvertrouwen in gekregen, ik ben uiteindelijk toch de baas.’