ESNS19: Sheila and the Kit is het luchtige toetje van Noorderslag

Sheila van Sheila and the Kit, ook wel bekend als Suzanne Kipping uit Rotterdam, heeft de missie van het gezelschap al eens duidelijk gemaakt: als ze op een festival spelen moet het publiek gegarandeerd lekker kunnen heupwiegen. In Groningen zegt ze het ook meteen: ‘Ik hoop dat jullie hier zijn om te dansen.’ De band wordt gecompleteerd door Bo Koek, Chris Doyle en Ralf Pouw, boys who want to have fun. Sheila and the Kit maakt eighties synthpop maar trekt het wel naar het hier en nu. Het is meer dan een tribute aan die Whitney Houston jaren tachtig.

Verklap het maar meteen. Wordt er ook gedanst?
Het moet even op gang komen. Sheila and the Kit zet het publiek eerst op het verkeerde been. Het zijn niet alleen popliedjes die om de zangeres worden heengebouwd, de band wil ook instrumentaal de aandacht opeisen. Dan wordt wat gefreakt op de synths en klinkt een dissonantje. Dat valt een beetje tussen wal en schip, het is niet van het luchtige soort, maar heeft ook niet het standvastige van, zeg, een Hot Chip. Maar kitchy wordt het gelukkig nooit.

Gaan we hier op een festival naar toe?
Sheila and the Kit werkt het best als ze de pure pop speelt met Kipping in de hoofdrol. ‘Good Love Stories’ is het lekkerste luchtigste toetje van Noorderslag. Ook ‘Yoko Ono’ laat het publiek dansen, waarmee de missie van het gezelschap is geslaagd. De zangeres heeft een aangename heldere stem, durft het podium te pakken en uit te dagen maar is ook niet de standaard volksmenner. Sheila and the Kit lijkt nog op zoek welke jas het beste past. De keuze van vanavond was soms raak en vroeg soms om een kleine kledingwissel.

Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.