Jamie xx brengt de baddies op de dansvloer op dinsdagavond
Dj-set vol eigen hits in AFAS Live
Voor het eerst sinds zijn tweede solo-album In Waves is Jamie xx in Nederland. Niet op een festival (later dit jaar wel op Lowlands), geen eigen clubnacht, maar op een concerttijdstip: dinsdagavond negen uur, Young Marco als luxe opwarm-dj. Er hangt een raar soort opwinding rond deze avond, die razendsnel was uitverkocht. Mensen zijn benieuwd wat de Brit komt doen, terwijl natuurlijk heel duidelijk is wat dat gaat zijn: een dj-set met tweederde eigen hits, een derde tracks van anderen als lijm.
De eerste drie kwartier heeft Jamie er flink de sokken in met een spervuur van breakbeat en grime, ruwe tracks met shuffle ritmes, reggaetonbeats en wobble bassen, eigen tracks als ‘KILL DEM’, 'Idontknow’ en ‘Gosh’ in de hoofdrol. Vooral de laatste werkt goed omdat hij een glimp laat zien van de andere kant van Jamie xx, die we natuurlijk al veel langer kenden: het melancholische, het dromerige. Na drie kwartier krijgt die kant van het spectrum de volledige ruimte, met ‘Breather’ als ultieme vibe switch. Het is een track met een sample van een zweverige deep breathing meditatie, die ook prima past bij de bedwelmende xtc-sfeer van de dansvloer. Hoeveel mensen zullen zich daar op dinsdagavond aan gewaagd hebben?
De muziek wordt dieper, minder breakbeats, meer house om in te hangen. Als special effect wordt het gigantische scherm achter de dj ingezet, met daarop live beelden van de dansvloer. Simpel, misschien zelfs wel karig, maar het werkt wel. Het is ook wel nodig, want in dit deel van de set laat de dj zijn publiek zwemmen, met tracks van onder andere N-Joi en Mystic Force, om ze weer bij de les te krijgen met de bedwelmende ode aan het vergeten van je verdriet in een club, ‘Loud Places’. Via Nederlandse snoepjes van Gesloten Cirkel en Oceanic en een hysterische bleeptrack van Bryan Kessler beweegt Jamie xx richting zijn grote finale, die drijft op de grootste hits van In Waves. ‘Life’ (met Robyn) kookt hij voor door eerst de sample-original van Cerrone te draaien, een truc die altijd werkt omdat zijn eigen feelgood hit er vervolgens in volle overtuiging overheen klapt. Hij maakt het af met ‘Baddy On The Floor’, een househomerun.
Het blijft iets geks hebben, een concert dat eigenlijk ‘maar’ een dj-set is. Of een dj-set die luistert als een concert. En toch, zo’n set van twee uur, met net even wat meer ruimte voor tracks van anderen en voor radicale tempowisselingen werkt toch beter dan een set van een uurtje op een festival, waar haast en gemakzucht de laatste jaren vaak overheersten. Deze set zat slim en gevarieerd in elkaar. Benieuwd hoe lang hij op Lowlands krijgt.