Marta Arpini: op zoek naar connectie met tedere indiefolk

Hier, een nieuwe muzikale aanbeveling voor de lome zondagmorgen: Tender Superpower, alweer het derde album van de in Amsterdam gevestigde Martini Arpini, en bovendien een plaat vol tedere indiefolk en -pop, die zó in het KALLAX-vakje met Blake Mills en Andy Shauf mag worden geschoven. 'Andy Shauf is een genie!' kirt ze. 'Alles wat hij schrijft blijft plakken in je brein, maar het is nooit basic. Ieder liedje heeft een speciaal smaakje, een gekke noot. Dat is precies wat ik zoek in mijn muziek: simpliciteit met een twist.'

Tot die conclusie kwam ze de afgelopen jaren: Arpini studeerde jazz aan de conservatoria van Milaan en Amsterdam, rolde daar de lokale jazzscene in met residenties bij het Bimhuis, speelde met allerlei verschillende bands (waaronder als achtergrondzangeres in de band van Brainfeeder-fusion-jazz-multi-instrumentalist Louis Cole), maar muzikaal dreef ze juist steeds meer de singer-songwriterhoek in. 'Toen ik jazz ontdekte in Italië speelde ik vaak bij jamsessies. Heel exciting: je weet van tevoren niet wat er gebeurt op het podium, de muziek is heel complex en des te dieper je erin duikt, des te meer er te ontdekken valt. Maar die virtuositeit vond ik na verloop van tijd niet meer zo interessant, het hielp me niet om mijn gevoel uit te drukken. Nu zoek ik iets anders: hoe kan je iets dat simpel is ook interessant houden? Een liedje als 'Little Love' bijvoorbeeld: het flowt heel natuurlijk, maar er zit een gek akkoord in en een rondje van drie in plaats van vier maten, wat nét gek in het gehoor ligt.'

De liedjes gaan vooral over liefde en intimiteit, jezelf en de ander, en de zoektocht naar connectie, ook als dat soms moeilijk is. “Spring (But With The Snow)’ bijvoorbeeld, waarin ik mijn moeder die nog in Noord-Italië woont alles vertel wat ik in het echt niet durf te zeggen. Dat ik haar mis en toch onafhankelijk wil zijn, en dat het missen zelf ook een gevoel is om te koesteren. ‘Prayer’ is dan weer een boodschap aan mezelf: je zit nergens aan vast. Je kunt altijd het roer in het leven omgooien, als je dat wilt.'