BKS18: Ty Segall nog steeds in topvorm
Eindelijk vol gas op deze klamme slotdag
Ty Segall begint zijn set waar menig andere band hem dolgraag zou eindigen: met een psychedelisch hardrocknummer van epische proporties. Vingervlugge toetsen, complexe gitaarlagen die uitmonden in een ondubbelzinnige solo. We zijn begonnen hoor. Zijn visitekaartje had de gitarist uit Los Angeles jaren geleden al afgegeven. Al dik een decennium staat hij bekend als geniale en ongelofelijk productieve bandleider.
Ja, een bandleider, geen frontman. Niet voor niets staat Segall met zijn microfoon (en dus met zijn gezicht) niet naar het publiek gericht, maar naar zijn band. Die heet tegenwoordig The Freedom Band en beter is ie nooit geweest. En dat zegt heel wat. Zo strak, zo technisch, en toch ook echt zo heerlijk wild. Ze maakten samen het album Freedom Goblin, en dat is gewoon weer een uitstekende plaat. Er staat onder andere een cover van Hot Chocolate’s ‘Every 1’s A Winner’ op, en die spelen ze vanavond ook. Normaal gesproken is het nogal een cheesy nummer, en ook binnen deze set voelt het als een luchtig intermezzo, maar dan toch nog steeds behoorlijk bad-ass.
Vanaf dat moment kiest de band voor meer tempo-wisselingen, en even later komt zelfs nog even een saxofoon op het podium voor ‘My Lady’s On Fire’. Ty eindigt vervolgens waar menig andere band mee zou starten: het slepende ‘Sleeper’, traag maar onvermijdelijk uitbarstend. De avond is begonnen, en de lat ligt hoog.
HET MOMENT:
Het zijn die eerste momenten waarin Ty Segall meteen toeslaat, waarin je direct omver geblazen wordt door die perfecte balans tussen complex gepriegel en effectief 70’s beukwerk.
Volg Best Kept Secret op de voet in het dossier.