BKS24: Paolo Nutini wekt ontzag met de kracht van zijn stem
Ongrijpbare Schot weigert te pleasen
Paolo Nutini is een ongrijpbaar fenomeen. Na zijn overweldigende hit ‘Iron Sky’ verdween hij acht jaar lang totaal van de radar, keerde terug met een sterke plaat maar zonder fatsoenlijke verklaring waar–ie al die tijd was. Vandaag laat–ie geen enkele fotograaf toe buiten zijn vaste tourfotograaf, maar gaat wel ineens het sterke gerucht dat hij plaatjes wil komen draaien bij St Paul… wat hij vervolgens niet doet. ‘s Avonds zingt hij de sterren van de hemel en bedankt hij ons wel tien keer voor de mooie avond, maar in zijn ogen lees je dat hij het liefst terug kruipt in zijn schulp, starend naar zijn schoenen.
De avond begint met het duistere ‘Afterneath’, met een fragment uit de romantische geweldsfilm True Romance, een sinistere en weinig uitnodigende start. Met zijn raspende soulstem zou de Schot een pleaser van jewelste kunnen zijn, maar dat zit niet in zijn aard. Al doet hij het wel meer als hij wat op stoom komt, met het naar eenvoud smachtende ‘Pencil Full Of Lead’ bijvoorbeeld, waarbij fans vooraan spontaan het meanderende ‘most of all I've got my baby’ meezoemen. Even gaat hij zelfs over het randje van zoetsappigheid, maar dan is het alweer tijd voor het gedragen ‘Iron Sky’, waarin de wereld op zijn kop dondert. Met in het hart alweer een beroemd filmfragment, uit de slotspeech van Charlie Chaplin's Great Dictator, waarin het individu eraan herinnerd wordt dat het zich kan onttrekken aan de wil van tirannen. Grootser wordt het niet. De avond sluit met het beste nummer van de laatste plaat, ‘Shine A Light’, dat begint als een Springsteeneske gospelplaat tot de discobol aangaat en duidelijk is waarom dat ene meisje vooraan haar shirt uitgetrokken heeft in de ijskou: er mag voorzichtig gedanst worden.
Net als Disclosure gisteren voelt Paolo Nutini niet als een droomheadliner voor dit festival. Daarvoor is zijn muziek niet spannend genoeg, hij heeft ook geen pak vol alternatieve hits die iedereen kent. Maar als je hem hier zo aan het werk ziet kun je niet anders dan ontzag hebben voor die stem, voor de strakke band en de doorwrochte delivery. Want hij levert wel, of hij hier nou wil zijn of niet.
Bij de show van Paolo Nutini was fotografie van dichtbij niet toegestaan.