Working Men's Club - Working Men's Club
synthpop | dance | postpunk | debuut
Hun naam gonsde afgelopen januari op Eurosonic: Working Men's Club, het zou zomaar de nieuwe postpunk sensatie kunnen worden, in het kielzog van onder meer Shame, Idles en Fontaines DC. Eenmaal oog in oog bleek een wezenlijk verschil met al die bruisende gitaarbands: Working Men's Club heeft geen drummer maar een drumcomputer. En de gitaren worden - zeker live - overklast door de synths. Dit is een wezenlijk andere band, al putten ze wel degelijk uit de postpunkperiode. Zelf noemt Working Men's Club het Sheffield van Cabaret Voltaire en de vroege vorm van Detroit techno als belangrijkste bron van inspiratie, naar punkdichter John Cooper Clarke wordt een track genoemd, en wij zelf horen veel The Fall in de vocale delivery. Hoe dan ook: een opwindend debuut.