MEROL zwaait het patriarchaat vaarwel (met een dikke middelvinger)

Van manspreading tot mansplaining: MEROL is moe van alle middelmatige mannen die te veel ruimte innemen – letterlijk en figuurlijk. In de aanloop naar haar volgende EP komt vandaag single ‘Applaus’ uit, een afscheidsanthem voor het patriarchaat, op een four to the floor-clubbeat à la Robyn, met handclaps, synths en strings. In de woorden van MEROL: ‘Adieu, bye bye, bedankt.’

‘Als ik de TV aanzet denk ik: jemig joh, wat zijn er veel opa’s, en veel te weinig oma’s. Er zitten veel minder vrouwen aan de talkshow tafels, ik snap ook wel waarom. Mannen worden sneller als deskundig gezien, en vrouwen worden bijvoorbeeld op Twitter ook vaak harder aangepakt. Die gaan dan niet aan zo’n tafel zitten.’ Ze zou het liever anders zien: ‘We nemen het vaak voor lief, maar waarom vinden we dit normaal? Waarom gaan we niet massaal de straten op?’ Gaan we dan niet een klein beetje vooruit anno 2023? ‘Er zijn wel dingen aan het veranderen, en dat juich ik toe, maar het gaat allemaal zóóó traag. We denken in Nederland altijd maar dat we zo progressief zijn, maar ondertussen zakken we wel weer in de lijst van gendergelijkheid. In de festivalzomer stonden de kranten vol met “Meer vrouwen dan ooit op festivals”, maar uiteindelijk viel dat nog steeds heel erg mee. We moeten niet voor elk muizenstapje de slingers en ballonnen ophangen.’ 

Liedjes met een feministische knipoog kenden we van MEROL al, maar op muzikaal vlak groeit ze van een DIY-artiest naar een volwassen disco/electropop-sound toe zoals die we kennen van Jessie Ware en Róisín Murphy: ‘Ik zit echt in een zoektocht naar wat mijn sound is, maar het wordt wel steeds duidelijker. Je begint als artiest met een naïviteit, ik deed maar wat. Wat is een pre-chorus? Echt op dat niveau. Maar je wordt ouder, je krijgt meer ervaring en wil dan toch dat het ene liedje beter is dan het vorige. Het is een balans zoeken tussen poppy en alternatief, want ik wil niet dat het allemaal te commercieel en gelikt is. 

Bij nieuwe muziek hoort ook een nieuwe show, en MEROL pakt dan graag uit (in een schelp bijvoorbeeld). What’s next? ‘Voor de festivalzomer wil ik weer ergens uitklimmen of aan hangen, maar eerst verlengen we de Troostprijs tour, die trouwens wel anders is dan het eerste deel!’ Aha, misschien net als P!NK door de zaal vliegen? ‘Ik vrees dat ik daar niet fit genoeg voor ben’, lacht ze. ‘Ik vind het eigenlijk ook wel leuk als het een beetje houtje-touwtje is.’ In januari zien we MEROL schitteren op ESNS: ‘Dat wordt een mini-Troostprijs, maar wel met nieuwe liedjes!’