BKS19: Julia Holter experimenteert met haar emoties
Betoverende zangeres blijft onderkoeld in de hitte
Het zal niemand verbazen dat Julia Holter een alumna is van het prestigieuze California Institute of Arts. De zangeres, producer en componist maakt niet bepaald rechtlijnige muziek. Voorheen programmeerde Best Kept Secret nog weleens neoklassieke projecten op de zondagochtend, Holters eigenzinnige combinatie van jazz, ambient en folk komt daar heel dicht bij in de buurt. Ze begint solo, als een engel in wit licht, maar wordt later bijgestaan door vijf muzikanten die elkaar perfect aanvullen. Als op rechts ineens een zalvend trompetcrescendo aanzwelt, wordt het feilloos ondersteund door een dissonant pianoakkoord of een ontregelende cellopartij. Bij Julia Holter mag het best mooi zijn, maar nooit via de makkelijke weg.
Haar liedjes – als je ze zo noemen kunt – beginnen vaak als een verzameling losse delen die op het eerste gehoor niets met elkaar te maken hebben maar in een minuut of vijf samenkomen in stiekem stuwende climaxen – zoals die van ‘Silhouette’ - waarin alle puzzelstukjes plotseling in elkaar vallen. Daarna laat Holter de boel bij voorkeur weer uit elkaar donderen, tot slechts wat flarden zang, gepluk aan een strijkinstrument en opnames van vogelgeluiden resteren. Uit dat hoopje as herrijst dan al snel een volgende feniks.
Van een hartverscheurende schoonheid is het, zoals Holter haar publiek bij de trommelvliezen grijpt, laat verdwalen in haar wildernis. Tegen de tijd dat je doorhebt dat je in een doolhof zit, ben je al lang en breed verdwaald. Dan blijkt dat die onderkoelde composities die zo eindeloos doordacht en emotieloos lijken, vol zitten met genuanceerde emoties. Die schuilen bij Holter niet per se in bombastische pathos, maar ook (juist!) in de kleinste details.
HET MOMENT
‘You know I love to run away from the sun’, zingt Holter in het betoverende ‘Feel You’, een nummer dat voelt als een pleister die niet in één ruk, maar stukje bij beetje van de huid wordt getrokken. En dat wegrennen, dat lukt vandaag heel aardig. Goed, een keertje wappert Holter even met haar handen, maar verder lijkt ze volkomen onaangedaan door de warmte. Ze zingt haar diepzinnige teksten – waarin ze graag mag refereren aan dichters uit de klassieke oudheid – met een aanstekelijke rust. In de wondere wereld van Julia Holter is het toch snel een paar graden koeler dan hier.
Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier en kijk je hier BKS19-video's.