Noname - Sundial
rap | goudeerlijk | vlijmscherp
‘Coachella stage got sanitized, I said I wouldn’t perform for them, and somehow I still fell in line,’ geeft Noname eerlijk toe op het funky ‘namesake’, een track op haar nieuwe plaat Sundial. Op haar eerste album in vijf jaar tijd (!) stampt de Chicago-based rapper met haar smooth flow en zijdezachte stem de maatschappelijke hypocrisie in de grond, maar maakt ze ook korte metten met haar eigen tegenstrijdigheden. Nee, ze is niet perfect, maar ook gewoon maar een mens. Eentje die struggelt met haar eigen onrealistische schoonheidsidealen op het groovy r&b-liedje ‘beauty supply’, en op het mooie ‘potentially the interlude’ opbiecht te denken dat ze geliefder zou zijn als ze knapper was (en iets meer zoals Kendrick Lamar, dat ook). Sundial is goudeerlijk en vlijmscherp, een plaat waarop Obama, Beyoncé, online activisme en Noname zelf het moeten ontgelden, en een mooie herinnering aan de schoonheid in menselijkheid.