Ronnie Flex verrast zichzelf met slicke rocktune

Vurige gitaarsolo? Check! Dikke drumbreak? Check! Outro met grootse arena-chant? Check! Ronnie Flex klinkt zoals nooit tevoren op de vandaag verschenen single ‘Heel De Nacht Alleen’, een slicke rocktune met Mula B en Yade Lauren. ‘Ik zit er gewoon weer helemaal lekker in, man’, zegt hij met een aanstekelijke lach. ‘Veel tijd voor mezelf, veel tijd om muziek te maken en lekker te ontdekken.’

Hij maakte het besluit om een jaar lang geen shows te doen, en is sindsdien mega-productief. ‘Dat was de allerbeste keuze. Ik heb aan het begin van het jaar mijn frustraties geuit over Top Notch. Daar ben ik vervolgens goed overheen gekomen, het was een lekkere nieuwe start, sindsdien ben ik gewoon non-stop muziek aan het maken en featurings aan het doen.’ Dat kun je wel zeggen: op dit moment staat hij op de nummer 1 in de Spotify Top 50 met ‘Damage’ (een samenwerking met voetballer Noa Lang) en eerder dit jaar scoorde hij rammers van hits met Roxy Dekker (‘Gaan We Weg?’) en FLEMMING (‘Alles Op Gevoel’). ‘I can dumb it down, ik kan de simpelste shit doen en mensen kijken me er niet raar op aan’, grinnikt hij. ‘En daarna kom ik gewoon met een harmony-partij van 80 sporen waarvan laptops vastlopen en shit!’

‘Heel De Nacht Alleen’ is nieuw terrein voor Ronnie. Het begon als een demo met eighties-synthpop vibe a la The Weeknd, vertelt hij. ‘Maar we zijn met het idee gekomen om het live met mijn band op te nemen. Dat is wat je hoort. Het geeft een hele nieuwe feeling, en het is de eerste keer dat ik dat doe, in mijn hele carrière. Een hele nieuwe manier van werken, maar ik vond het wel dope, het smaakt naar meer.’

Éígenlijk is het een wonder dat het zo lang zou duren voordat Ronnie met zijn band in de studio is gedoken, aangezien hij al sinds de release van zijn album Rémi zeven jaar geleden met deze groep optreedt. En laat het nu zo zijn dat hij precies dat klassieke album integraal zal uitvoeren in Carré, 7 december en 18 en 19 februari. ‘We zijn er keihard mee bezig, ik werk me echt te pletter. Het is een hele rare tijd: tegelijkertijd een nieuw album af te maken en in dezelfde week weer teruggaan naar shit van zeven jaar geleden, alsof ik in een soort twilight ben de hele tijd. En ik merk dat ik ouder ben geworden, mijn stem wordt lager, mijn range is wat versmald. Dus bij bepaalde songs denk ik: “Bro, hoe kon ik daar vocaal óóit komen?” We zijn nu allerlei omwegen en trucjes aan het vinden, gaat goedkomen.’