PP19: Slick Indian Askin huldigt Lenny Kravitz

‘Ik wil het volgende nummer graag opdragen aan Lenny Kravitz,’ grijnst frontman Chino Ayala in zijn introductie voor ‘Pardon Me'. ‘Wie heeft Lenny Kravitz gezien?’ Huppakee, handjes in de lucht. ‘Snap je! Levende legende.’

Muzikaal zit er natuurlijk een enorme afstand tussen de rafelige rockband en de muzikant waarop ze een dronk uitbrengen, maar grappig genoeg heeft de Amsterdamse band zeker één ding gemeen met de retrorockgigant. Ayala, die zijn gitaar bestuurt alsof hij het klapperende zeil van een windsurfboard in toom probeert te houden, heeft zich namelijk ontwikkeld tot een showman met bravado, en ook zijn driekoppige band speelt vandaag de show met zoveel souplesse dat hun krakende rock bijna iets gelikts krijgt. Sinds de jonge jaren van Indian Askin zijn de grillige shows van de band flink ontwikkeld. En ook vandaag staat de band zeer gefocust op het Brightlandspodium. Met een goede dynamiek in de show die de hits, waar de hele Brightlands op meeklapt, verbindt met de pijlsnelle garagerock en meer uitgemeten, psychedelische ‘scapes. Vooral de tracks met een rockende schwung worden gretig opgevangen door de klappende handjes van het Pinkpoppubliek, en dat zal ook wel een mooie opsteker zijn voor de band bij wie het publiek vorige week nog als sneeuw voor de zon verdween in de zondagse hitte van Best Kept Secret.

HET MOMENT
Indian Askin zou natuurlijk Indian Askin niet zijn zonder die eeuwige dronk. Hoe goed de show vandaag ook in elkaar zit, het sissende geluid van een opengetrokken bierblikje is altijd hoorbaar op de achtergrond. Ook vandaag dus, hoewel Ayala de inhoud van het blikje na een paar minuten alweer (kokhalzend?) over het podium uitspuugt, om vervolgens gewoon met een grauwe oerkreet weer een raggende rockknaller in te leiden. Santé!

Voor meer Pinkpop 2019 check je ons uitgebreide dossier.