PP18: Noel Gallagher weet hoe je een festival doet
Britrocker speelt slimme set met meeblèrgarantie
Na Pearl Jam op vrijdag, staat er op zaterdagmiddag nog een 90s icoon op Pinkpop. Wel een heel ander type: überbritrocker en net iets minder vervelende Oasisbroer Noel Gallagher. Zijn huidige band The High Flying Birds heeft een stuk meer personeel dan zijn oude bandje, met drie blazers, twee toetsenisten, en een dame op tamboerijn, fluit, en ja, ook telefoon en schaar. Het veld staat al snel vol fans – Oasisfans, welteverstaan – die roepen om hun favoriete nummers. Noel trekt zich er niets van aan. Die weet wat er komen gaat.
Hij opent met werk van soloplaat Who Built The Moon?, dat lekker vol en zwaar op de sixties leunt: een puntig orgeltje, een flinke bak blazers. Het valt goed, maar als hij al na twintig minuten het eerste Oasisnummer inzet, voel je het enthousiasme nog eens tien graden stijgen. Noel maakt hier een slimme keuze: bij 'Little By Little' gaan direct de tweede toetsenist, alle blazers en de telefonist het podium af. Die oude hits hoef je niet onnodig aan te kleden met extra instrumentarium. Hij speelt duidelijk zijn festivalset: de tweede helft heeft meer Oasis- dan solomateriaal, plus een covertje. Gallagher sluit zijn set vaker af met 'All You Need Is Love' – zou hij weten dat dit het officiële lijflied van Pinkpop is?
Gallagher doet het zoals we hem kennen: stoïcijns, maar altijd met stijl, en altijd alles onder controle. Die schreeuwende fans krijgen gewoon wat ze willen, inclusief 'Wonderwall', net over de helft van de set. En dat liedje zit inmiddels zo diep van binnen, dat ze bij het meebrullen liever naar elkaar kijken dan naar het podium. Blijft mooi.
HET MOMENT:
'Is dit hem? Dit is 'm toch? Ja hè? Ja!' Dé Noel-klassieker waar we allemaal op wachten, natuurlijk: 'Don't Look Back In Anger'. Armen vliegen om schouders, handen schieten (al dan niet met telefoons) de lucht in. De casual fan is hem na 'Wonderwall' al gesmeerd voor een goed plekje bij Foo Fighters, maar sommigen komen speciaal voor deze terug hollen. Slim gespeeld, Noel.
Volg Pinkpop op de voet in het dossier