LL18: Iedereen zit in het complot van Agar Agar

Met Agar Agar in de India voelt de avond officieel als begonnen. Er staat nog een hele trits knallers op het programma, maar het Franse duo trekt de nacht alvast naar zich toe met pompende synthpop.

Onderkoeld en met monotone stem dreunt Clara Cappagli haar tekst in ‘I'm That Guy’. Je snapt er niets van. Ze dwaalt ’s nachts door een stad, ze is in een verlaten huis van iemand anders, ze gaat een hond met heel veel haar kopen, want tja: je moet ergens voor zorgen. Een verontrustende koortsdroom, over een trage, onmiskenbaar Franse beat. Gummy synths die zo uit de Ed Banger-stal getrokken lijken, een zoemende melodie die klinkt alsof Jean Michel Jarre hem zelf op een van zijn modulaire synths speelde. Maar ze komen toch echt uit de stapel gear van Armand Bultheel, die in een lekker praktische korte broek op het podium staat. Cappagli lijkt vooral de freaky details uit haar apparatuur te trekken.

HET MOMENT:

De eerste helft van de set krijgt de India al verrassend goed in beweging, terwijl het tempo laag ligt. Rechts op het podium duikt af en toe een beveiliger op. Druk bezig met zijn oortje, zoekend het publiek in starend. Af en toe duwt hij de cameraman wat naar achter. Geen idee wat er aan de hand is, of wat het idee is. Hij blijkt in het complot te zitten. Als er in een track opeens keihard opgeschakeld wordt richting venijnige 80’s-Eeectro en techno, begint hij keihard te dansen. Tien minuten later trekt hij ook zijn shirt er maar bij uit. Dan is de India definitief om. Als Agar Agar op hun aankomende debuutalbum kan doortrekken wat ze live doen, gaan we ze nog veel tegenkomen. En anders is het gewoon een goede eendagsvlieg.

Kijk deze show hier terug en lees meer Lowlands na via ons dossier.