LL18: Bonobo is nu echt een Alpha mannetje
Katers wegdansen met een portie dwarsfluithouse
Na achttien jaar Bonobo is Simon Green helemaal klaar met de constante vragenstroom over de veelneukende apensoort. Hij heeft zelfs een beetje spijt dat hij de naam ooit koos. Nee, als gast in Waku Waku hoef je hem dus niet te vragen. Gelukkig heeft de frontman na al die jaren meer verstand van dansmuziek. Want voor een portie slimme house en triphop kun je bij hem wel terecht.
Vijf jaar geleden vulde Bonobo op zaterdagmiddag op Lowlands de toenmalige Grolsch tent. Na een nieuw album Migration en een show op Down The Rabbit Hole (beide in 2017) wordt nu de sprong naar de Alpha gewaagd. En eigenlijk weet je meteen dat dat wel goed zit, want tent en veld zijn goed gevuld. Bonobo is ondertussen echt een hele grote band geworden, doet muzikaal geen vlieg kwaad en op deze niet zo zonovergoten middag werkt de muziek prima om met het eerste biertje in de hand de laatste restjes van de kater weg te dansen.
Het lijkt een voor Bonobo begrippen vrij stevige set te worden, maar na een portie dwarsfluithouse neemt de zevenkoppige band (inclusief blazers dus) gas terug met een paar ballads. Jammer. 'This is a song with a friend of mine, Rhye, who is playing in a tent over there now,' zegt Green, waarop hij 'Break Apart' inzet. Helaas niet met Rhye dus, maar met vaste vocaliste Szjerdene. Op een aantal nummers voegt ze echt iets toe aan de live show, maar soms voelt haar aanwezigheid ook een beetje overbodig.
Bonobo is nu echt een Alpha mannetje, maar had met een avondspot in de Bravo of Heineken misschien nog net wat meer impact kunnen hebben. Het is simpelweg nog te vroeg om keihard te dansen.
HET MOMENT:
Het tempo zit er meteen goed in en na een kwartier gooit Green al publieksfavoriet 'Cirrus' in de mix. De instrumentale track van album The North Borders zorgt voor het eerste echte hoogtepunt.
Meer Lowlands in ons dossier.