Deze electro avond begint met de beestenboel van DJ Dierlijk vanaf de draaitafels, bekend van zijn optreden tijdens de 3voor12/Zeelandlancering in diezelfde Spot. Vóór, na en tussen de twee geprogrammeerde acts houden zijn gevarieerde plaatjes de sfeer er goed in. 

Major Hostage mag als eerste het podium op. Achter deze naam gaat Goesenaar Jimmy de Jonge schuil. Zijn electro vind inspiratie bij bijvoorbeeld de grondleggers van het genre Kraftwerk en The KLF. Ook is de Franse pionier Jean Michel Jarre goed terug te horen door de mysterieuze en vintage aandoende synthesizer klanken. Door de vocoder zijn de teksten over zombies, robots en drugs nauwelijks verstaanbaar, maar dat doet niets af aan de kwaliteit die Major Hostage hier tentoonspreidt. Weinig origineel, doch doet hij waar electro voor bedoeld is.

Het is rustig in de Spot en het publiek is nog niet aan dansen toe. Kijken naar een artiest achter zijn elektronische instrumenten kan in dat geval heel erg saai zijn. Major Hostage heeft daar iets op gevonden. Naast hem op het podium staat een typisch uitziende metalliefhebber, compleet met fout shirt, mat in de nek, leren vestje en een bierbuik. Met de linkerhand in de broekzak en met de rechterhand flesjes bier naar zijn mond brengend, staat hij het hele optreden te wachten tot het is afgelopen. Het publiek rekent eerst op actie, maar als dat uitblijft slaat de hilariteit toe. Leuk gevonden gimmick!

De Groningse Susanne Clermonts timmert al een aantal jaar succesvol aan de weg met haar act Krause. Ze studeerde af aan de academie voor popcultuur, sleepte een platencontract bij Sony binnen en won pas geleden ook nog eens de Interactive Award, dat laatste vooral door het gebruik van Twitter. Haar debuutalbum No Guts No Glory kwam vorig jaar oktober uit en is geproduceerd door het internationaal bekende drum 'n bass trio Noisia. Dit album speelt zij vanavond bijna integraal. Hoewel Krause toch echt een solo aangelegenheid is, heeft zij voor de live optredens de beschikking over een heuse band, die van de show een energiek en boeiend geheel maakt.

De bekendheid van Krause is in Zeeland jammer genoeg nog niet helemaal doorgedrongen. Het publiek dat wel aanwezig is, staat gebiologeerd te kijken naar hoe de kleine giechelende jongedame  verandert in een podiumbeest waar de energie van af spettert. Ze geeft een explosief optreden weg vol vuige electroclash, beats waar het vet van af druipt en potige synthesizers. Al gillend in de microfoon springt, kronkelt, rent ze heen en weer en ze pakt af en toe ook nog haar transparante gitaar op. Krause geeft helemaal het voorbeeld van hoe een liveshow met - voor het grootste  gedeelte - elektronische muziek eruit moet zien. De toeschouwers blijven na afloop onthutst achter, zich afvragend wanneer er weer zo’n uitstekende mogelijkheid voordoet in Middelburg om de voetjes van de vloer te halen.