Eerder op de dag maakte de sombere Amerikaan al indruk in Sounds, 's avonds demonstreerde hij ondersteund door de Italiaanse Sacre Coeri nogmaals zijn publiek te kunnen betoveren. Stage01 mocht op zichzelf niet overdreven vol zijn, Richard Buckner vulde de zaal volledig met zijn donkere muzikale vertellingen.

DUFFHUËS
Eerst is het echter aan zijn Bossche collega Niels Duffhuës om met hulp van drumster Maartje 'Marzj' Simons het publiek alvast in de juiste stemming te brengen. Naar eigen zeggen is hij afgelopen zaterdag pas benaderd voor deze show, wat opvallend mag heten, aangezien hij toch geen onbekende is in de lokale muziekwereld en zijn sfeervolle melancholieke nummers werkelijk geknipt zijn voor deze avond. Bewapend met gitaar en stem die in rauwe klank niet voor elkaar onderdoen, en voorbeeldig aangevuld door het geroffel van Marzj, verzorgt hij een uitstekende start van de avond.

RICHARD BUCKNER
Voordat Buckner zelf het podium betreedt, geeft hij zijn Europese begeleidingsband Sacre Coeri even de gelegenheid een korte soloset te spelen. Zeker een sympathieke geste, maar deze Italiaanse heilige hartjes maken enkel zuivere begeleidingsmuziek bij films of singer/songwriters: niet iets wat op zichzelf genomen bijzonder enerverend klinkt kortom. Het meest boeiende aan dit korte optreden is eigenlijk het korte praatje van de leider van het trio over de val van Berlusconi en aanverwante onderwerpen.

Wanneer de Amerikaanse zanger/gitarist op de planken verschijnt, bewijzen ze echter dubbel en dwars hun meerwaarde: hoewel Buckner eerder op de dag bewezen heeft ook in zijn eentje prima tot zijn recht te kunnen komen, zorgt de treffende inkleuring van zijn stukken door de veelzijdige Italianen voor extra dynamiek. Natuurlijk blijft de massieve Amerikaan het onmiskenbare centrum van de performance, met zijn zeer geconcentreerde voordracht en gitaarspel die het ontbreken van oogcontact met het publiek ruimschoots compenseren. Dat wordt namelijk sowieso al onweerstaanbaar meegezogen door de enorme intensiteit waarmee Buckner zijn zwarte country verhalen voor het voetlicht brengt. Een imponerend optreden.