Sexton Creeps begon als muziekcollectief in een wisselende samenstelling en staat vanavond als enigszins stabiele zevenkoppige band op het podium van WORM als support van Girls Names. In de wereld van de mensen die het kunnen weten, gonst de naam van het collectief al een tijdje rond. De band crowdfundde de nieuwe plaat ‘Lesbian Skies’ en speelde in januari drie shows in de randprogrammering van ESNS.
In WORM blijkt de boeking in de Maasstad meer dan terecht. Sexton Creeps is in alles de Groningse klei ontstegen. De band klinkt nostalgisch, als de avant-garde van de eerder aan gerefereerde The Doors. Inclusief stevige, aan Pink Floyd schatplichtige solo’s van gitarist Steven Jouwersma en het zware, pompende psychedelische basspel van Jos Volkers.
Desondanks speelt Sexton Creeps met een moderne twist. Ondanks de zeven man (inclusief een lapsteel en toetsenist) produceert de band een toegankelijk en open geluid. Zangeres Klaske Oenemais vaak nauwelijks hoorbaar, maar als ze haar strot opentrekt in Pissing In The Woods, laat ze horen dat ze dat best vaker zou mogen doen. Ook lopen de overgangen tussen partijen soms wat moeizaam: Sexton Creeps ontbeert het nog aan veel live-ervaring en een uitgesproken eigen smoel, maar is in alles een heel degelijk, veelbelovend voorprogramma.