When Logic Fails bijt de spits af in een vrij lege zaal. Beetje ondankbare taak voor het duo uit Amsterdam en Den Haag die allesbehalve slechte muziek maakt. Misschien hadden ze later op de avond een plekje moeten krijgen. De muziek is te dansbaar en de performance te stijf. Multi-instrumentalist Rob Nakken bespeelt afwisselend bass en gitaar terwijl Jasper Sepers achter de knoppen staat. Wat ze maken is nogal diverse dansmuziek met Goa invloeden dat niet zou misstaan op een soundtrack. Lekker spacy sounds worden benadrukt wanneer de theme van Dr. Who lijkt voorbij te komen. Het gebruik van vocoders zet de toon gezet.
Helaas is er weinig animo van het publiek. Dat weerhoudt het tweetal er niet van om met plezier een goede set neer te zetten. Halverwege staan beide heren headbangend achter de toetsen en gaat de productie omhoog. In de zaal blijft het bij gepraat, wanneer de twee mannen van When Logic Fails het podium verlaten komt er weinig respons. Nee de mensen zijn vooral gekomen voor Sexual Reproductive Systems die een 'thuiswedstrijd' spelen. Een klein jaartje geleden levert het viertal de tweede EP 'Killer Sex Dub 'n Roll' waarvan alle zeven songs de revue passeren.
Uiteraard is hun hometown de perfecte plek om enkele nieuwe nummers uit te proberen, deze gaan er in als koek. Zelfs het één dag oude 'Disco' brengt de zaal in beweging. De mix van gitaar, drums en synths zorgen voor een aanstekelijke mix waarover een energieke Ricardo van 't Hof zijn maatschappijkritische teksten kan serveren. Wat een rush dankzij knallers als 'Violence' en 'Hypocrites' die samengevat kan worden in één zin ''Base is my violence, my enemy silent!'' Het publiek heeft juist alle reden hebben om flink los te gaan. De lichteffecten zorgen voor het visuele genot terwijl Bart van Dorp een volgende gitaarsolo richting de menigte afvuurt. Ewout Bazen en Bart Proost houden het tempo hoog achter respectievelijk de drumkit en een gigantisch synth systeem. Afsluiten gebeurt in een bijna destructieve encore waar een heuse pogo ontstaat.
De sfeer zit er goed in, voor diegene die nog niet overtuigd zijn van de mix van sounds sluit het Haagse Supra Naturals de nacht af. Op hun debuutplaat is het nog even wachten maar de band is vooral live een belevenis. Getuige de vele voorbereidingen voor de show met hun eigen belichting en laptops die worden geïnstalleerd. Het is een soort van stilte voor de storm, iedereen kan even een sanitaire stop maken of een biertje halen want het gezegde 'going out with a bang' is hier zeker op zijn plaats. "Skrillex op gitaar" hoor ik iemand zeggen. Frontman Chris Pedis heeft wat weg van Mike Patton. De performance is treffend maar hij klinkt meer als Zach de la Rocha. Rage Against the Machine of Enter Shikari horen we inderdaad terug in de songs maar dan in een overdondenderende drum 'n bass jasje.
Songs als de toepasselijke opener 'Kickstart' en de singles 'Outlawed' en 'When the Bats Come Out' brengen de Kroepoekfabriek in extase. Kit Carrera, in 'rustigere' periodes te zien bij the Deaf, drumt er lustig op los terwijl Youri de Bruijn zijn gitaar en synths in de strijd gooit. Af en toe vindt er een 'Recharge' plaats maar echt kalm is het nooit. Net als bij Sexual Reproductive Systems hoor je de gelijkenissen met Prodigy en Urban Dance Squad. Deze twee acts zijn zonder respectloos te worden op leeftijd dus is het fijn om een nieuwe generatie aan het werk te zien. Benieuwd hoe Supra Naturals de live sound op plaat weet vast te leggen.