In de korte tijd die hij als voorprogramma heeft stort hij enkele songs van zijn solodebuut "Drawing Daggers" uit over het publiek, dat na elk nummer enthousiaster reageert. De songs zijn stuk voor stuk spannend opgebouwd en de band speelt strak, alsof ze al hun hele leven samenspelen. De sympathieke singer- songwriter, die ook nog eens is voorzien van een fantastische stem en dito uitstraling, heeft ongetwijfeld een hoop zieltjes gewonnen vanavond. “Wij komen uit België, wij hopen dat u ons dat kunt vergeven.” Ah, daar is dan toch die Belgische bescheidenheid. Of is het toch weer ironie?

Tegen de tijd dat De Staat het podium op stapt is de Main Stage van Bibelot tot de nok toe gevuld met fans. De band krijgt dit soort zalen tegenwoordig gemakkelijk vol. Dat is ook terecht, gezien de drie goede albums die De Staat al op zak heeft en natuurlijk niet in de laatste plaats vanwege hun livereputatie, die inmiddels op het legendarische af is. Hun meest recente album I_CON is net uit en hoewel dit album overal vol lof werd ontvangen is het altijd maar even afwachten of een band het niveau van de plaat ook live waar kan maken. Maar vanaf de allereerste noten van All is Dull – inclusief die briljante vertraging in het drumspel van drummer Tim van Delft – is die twijfel weg. Hier staat een band die hun nieuwste album goed in de vingers heeft en er ook zin in heeft om het Dordtse publiek een avond te vermaken. De band rockt, piept en schuurt en frontman Torre Florim weet zijn publiek tot achterin de zaal op te zwepen.