Bij aankomst zien we dat het pand aan de buitenkant nog niet helemaal klaar is, maar binnen blijkt een ander verhaal. Met een aangeboden glaasje bubbels in de hand valt er genoeg te bekijken. De kassa bevindt zich tussen bar en garderobe. Het ziet er vooral modern en praktisch uit. Kane fans staan bij de trap te wachten tot ze naar de bovenste verdieping mogen. Aardig wat treden zijn er te beklimmen tot de zaal, waar beveiliging de bezoekers opwacht. De aanpak is begrijpelijk, maar drukt vanavond enigszins de sfeer. Drie kwart van het publiek bestaat uit vrouwen tussen de dertig en veertig en zij zijn maar voor één ding zijn gekomen: Dinand.
Eenmaal in de zaal doet het onmiddellijk denken aan de Melkweg. Het balkon en de bar achterin lijken bijna een kopie, al is de ruimte minder diep. De 'main stage' heeft een hoog plafond waar veel spots aan hangen, een wankel punt in het oude Bibelot. De speakers lijken goed afgestemd en de voorgeschotelde muziek kan op zijn minst als divers omschreven worden. Toepasselijk is de song 'Passion for Lovers' van Bauhaus,want naast de vele vrouwelijke fans zijn er ook aardig wat koppeltjes te spotten. De zaal is bomvol, wat niet zo gek is, wetende dat Kane al vele malen Ahoy heeft doen uitverkopen. Richting de klok van half 10 wordt er meer en meer hip hop gedraait. Van Beastie Boys' 'Sabotage' gaan we naar enkele tracks van Kanye West en Jay-Z's Watch the Throne. De variatie van de gedraaide muziek kan te maken hebben met de boeiende mix van aangekondigde artiesten zoals Fresku, Prong en Bob Geldof, die later dit jaar op dit podium te zien zijn.
Na de zware beats van Kanye West en Jay Z is het tijd voor het duo van de avond. Een band kan je Kane eigenlijk al lang niet meer noemen.Het draait voornamelijk rondom gitarist Dennis van Leeuwen en boegbeeld Dinand Woesthoff. Eerst vindt een introductie plaats door de bestuursvoorzitter van Bibelot Pepijn van Amersfoort, directeur van het Energiehuis David van Wijngaarden en wethouder Jasper Mos. Kort maar krachtig. Kane speelt vanavond een twee uur durende show vol energie. Alle hits komen voorbij. Openen doet het zestal echter met werk van hun laatste album Come Together. De titeltrack en I Love this City volgen elkaar in snel tempo. Deze nummersworden uiteraard woord voor woord meegezongen maar vallen juist op door het meer synth gedreven, vollere geluid. Goed voorbeeld is Under Atomic Skies, dat helaas wel weer die typische Woesthoff ( hey yeah yeah, wohoho o o o ) uithalen meekrijgt. Het publiek doet uitbundig mee, maar op het podium is de 'begeleidingsband' minder spontaan. Drummer, tweede gitarist en bassist houden elkaar constant in de gaten en lijken wat zenuwachtig
Gelukkig zijn daar Dennis en Dinand als ware dirigenten, die hen door het optreden loodsen. De ene na de andere hit komt voorbij. Met de intensiteit van de frontman is niks mis en zijn maatje op gitaar blijft geconcentreerd. Alhoewel voor de bekende songs niet het moeilijkste gitaarspel nodig is, laat van Leeuwen zien dat hij flink kan soleren. Liedjes als Hold on to the World en uiteraard Rain Down on Me krijgen een stevige aanpak. Toch heeft Kane net zo veel ballads, al worden die vooral bewaard voor de encore. No Surrender, High Places en Love Over Healing krijgen de handen op elkaar en bieden veel mogelijkheden tot samenzang. Interessant is dat met name rhythm gitarist Robin Berlijn richting het einde wat meer naar voren komt. Hij zorgt voor merkwaardige poses en komt, wanneer hij de kans krijgt iets te zingen, met de opmerkelijke oneliner ''Ow Ricky You're So Fine, You Blow My Mind...'' komt.
Nee, laat de performance maar aan Dinand over. Vrouwen gek maken door het publiek in te springen (wat een jaloerse blikken!), de rest van de band opzwepen en ook inleidende verhalen vertellen. Hij is enorm dankbaar dat zijn band het nieuwe Bibelot in het Energiehuis mag openen. Ze hebben heel wat keren in de voormalige Bonifatiuskerk opgetreden, maar met een capaciteit van 800 man is de main stage een betere plek voor bands van het kaliber als Kane. Het 'slotwoord' is voor beide gitaristen, die samen eindigen met een toffe jam en met het publiek de decibelmeter testen. De nieuwe Bibelot is officieel geopend! De agenda staat al bomvol en er zullen dus nog veel mooie avonden volgen in deze nieuwe zaal.