De wereld van MC's en rappers wordt veelal gedomineerd door mannen. Maar daar brengt Sevdaliza verandering in. Haar eerste track DelftsBlauw staat nog geen maand online maar is nu al meer dan 6300 keer bekeken. Dinsdag 20 november komt haar EP ZwartGoud uit. Genoeg reden dus voor een interview met 3voor12.
Sevda, hoe Sevdaliza eigenlijk heet, was al vanaf jongs af aan bezig met muziek. "Ik deed altijd mee aan playbackshows. Vanaf mijn zesde heb ik gedanst, ik was echt een podiumbeest, daar hou ik gewoon van. Op mijn vijftiende begon ik met rap. Ik was altijd geïnteresseerd in hiphop, dat zat er al vroeg in. Ik woonde in een dorp, daar heb je niet zo veel en hiphop was anders, dus ik vond dat echt tof. Toen ik zestien was kreeg ik een vriendje en die zat helemaal in de hiphopscene en toen was ik helemaal verkocht. Ik leerde zo die hele hiphopscene kennen en kwam ik ook Ninthe tegen. Zij vroeg of ik mee wilde doen met de Grote Prijs." Die kans heeft Sevdaliza gepakt, en in 2005 won ze dan ook samen met Ninthe de publieksprijs, maar door privé omstandigheden stopt Sevda even met muziek. Ze richt zich volledig op haar studie en basketbal.
In totaal heeft ze tien jaar gebasketbald, waarvan drie jaar in de Eredivisie. Maar uiteindelijk stopt ze met basketbal en komt ze toch weer terug bij de muziek. "Bij muziek ligt mijn hart en basketbal vind ik gewoon tof omdat het een fysieke activiteit is. Ik mis het ook niet, omdat ik nog heel veel sport. Basketbal zie ik als een gesloten hoofdstuk, dat was iets uit mijn jeugd."
Maar toch heeft ze wat aan de topsport over gehouden. 'Ik werk nu al een jaar aan mijn EP en DelftsBlauw en dat deed ik naast mijn fulltime werk. Elke avond moest ik iets doen aan mijn droom, anders was ik niet gelukkig. Dit perfectionisme en deze discipline komt voort uit mijn topsport denk ik.'
Op 1 augustus dit jaar hakt Sevdaliza definitief de knoop door. Ze besluit haar baan op te zeggen om fulltime artiest te worden. "Je zit toch in een soort maatschappelijke sleur. Mensen verwachten dat je heel gelukkig bent. Je bent afgestudeerd, je hebt een baan... Maar ik was heel ontevreden. Dit was niet wat ik wilde. En daar kwam dat extreme, DelftsBlauw uit. Dat gebeurt er blijkbaar met mij als ik wrijving voel."
Met dat extreme, verwijst Sevdaliza onder andere naar de teksten en de clip, die veel seks bevatten. Maar dat is niet waar het nummer over gaat. "Dat is alleen de oppervlakte. Als je heel goed de tekst analyseert, dan hoor je dat het nummer gaat over een vrouw, die seksueel misbruikt is en zij zet nu haar seksualiteit in om mannen die haar pijn hebben gedaan terug te pakken. Eigenlijk laat dit zien dat je met wraak niets bereikt, daarom zie je haar in het laatste beeld huilen, want dan beseft ze dat."
In de clip wordt ook verwezen naar het geloof. "Ik vind geloof iets moois, ik ben blij dat het mensen helpt. Maar ik vind het niet goed dat er zoveel wordt veroordeeld." Sevda zelf gelooft wel, maar is geen Christen. De Christelijke attributen die in de clip zijn verwerkt, zijn meer een vermomming. "De man in de clip, die de vrouw misbruikt heeft, doet zich voor als priester, zodat hij misbruik kan maken van macht. En dat staat los van het echte geloof en echte religie."
Het verhaal in DelftsBlauw is niet autobiografisch, maar gedeeltelijk wel gebaseerd op verhalen om haar heen. Dat geldt voor heel haar EP, die deels fictie en deels waarheid bevat. "Als ik kijk naar de strekking van de EP, is Delftsblauw wel het extreemste onderwerp. Daarom is Delftsblauw ook een bonustrack op de EP, omdat de rest van de nummers echt een verband hebben." De EP gaat, zoals de titel al doet vermoeden, over een zwarte en gouden kant. "Ik geloof dat iedereen een goede, dus een gouden, en een slechte, dus een zwarte, kant heeft en als je die perfect in balans houdt gaat het goed met je. Maar de meeste mensen gaan of naar de ene kant of naar de andere kant en uiteindelijk kom je terug bij jezelf, zwart goud dus."
De muziek op ZwartGoud is meer dan alleen rap. Sevdaliza vertelt verhalen, en dat doet ze door middel van poëzie, spoken word, rap of een combinatie daarvan. "Ik heb toch een bepaalde vorm van poëtisch vertellen en ik denk dat je dat heel goed kan combineren met rap. Ook omdat ik bezig ben met spoken word, vind ik het belangrijk om dat terug te laten komen. Ik zie mezelf niet als een rapper, meer als een artiest."
En deze artiest presenteert 29 november haar eerste EP in Bird. 'De avond wordt geopend door een toffe DJ. Het wordt een showcase van alle zeven nummers.' Sevda vindt het enorm spannend. "Ik heb hier bijna een jaar aan gewerkt dus het zijn wel nummers waar ik achter sta. Ik ben er heel trots op en ik hoop dat de rest het ook heel mooi vindt."
En wat als dat nou niet zo is, iedereen het bagger vindt, wat dan? "Ik geloof dat alles met een reden gebeurt, dus als het niet lukt ook. Ik ben dan ook niet bang om te mislukken. Ik heb een opleiding en werkervaring dus als het echt niet lukt kan ik zo weer aan het werk. We leven in een sociaal land, je gaat echt niet zo aan de grond zitten. Als jij een plan hebt, je gelooft erin, en je hebt een back up, waarom niet?"
Het is opvallend dat Sevdaliza de toekomst zo positief ziet, want dat is niet altijd zo geweest. Ze vluchtte op haar vijfde vanuit Iran naar Nederland. Dat heeft wel invloed gehad op haar denken en doen. "Ik ben lang een doemdenker geweest, maar op een gegeven moment kun je jezelf openstellen en een knop omdraaien. Ik geloof dat je grotendeels in de hand hebt of je zelf gelukkig bent. Grotendeels ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk. Ik denk dat de vlucht uit Iran daar ook mee te maken heeft omdat ik familie heb in Iran, die nooit de kansen zal hebben die jij hebt."
Uiteindelijk wil ze die mensen die niet de kansen hebben gehad die zij nu wel heeft helpen. Maar voordat ze dat kan doen, moet ze eerst zelf succesvol zijn, denkt ze. "Want dan heb ik de ruimte en mogelijkheid om iets te kunnen betekenen voor mensen. Ik denk dat je dan namelijk een veel groter bereik hebt en zo meer mensen kunt helpen. Dus eerst moet ik zelf van mijn muziek kunnen leven en moeten mensen mij en mijn muziek kennen. Dan wil ik kijken, hoe ik wat ik heb bereikt, in kan zetten om andere mensen te bereiken. Dat is echt mijn droom."