Zinkzand maakt rhythm en stampblues zoals die volgens hen ooit bedoelt is: rommelig maar met veel soul. Niet gelikt maar piepend en krakerig. Het moet niet te glad klinken, het moet komen van de straat, uit de modder oprijzen, alsof het galmt vanuit een keldertje in de Mississippi. Ze zeggen zelf Rhythm en stampblues maar bij een optreden hoor je hier en daar ook Havenchansons, Gypsyska en Rock n roll voorbij komen. Iets wat voor Zinkzand belangrijk is, is de sfeer. Zinkzand oefende ooit in een oude gekraakte boerderij in de verlaten polder van Zeeland en die sfeer proberen ze over te brengen op het publiek, wat meestal goed lukt. Om de sfeer en het leven van Zinkzand nog meer over te brengen neemt Zinkzand voor sommige optredens ook grootse decors, eigen dj's en een VJ mee. Zinkzand heeft een liefde voor een vreemde en uitgebreide instrumentatie ontwikkelt. Om er een paar te noemen: cajun, klompen, wastombebas, contrabas, afgeragde gitaren, een vals orgel, gitaarbanjo, wasrek, en kazoos. In de lente van 2009 begonnen ze in deze samenstelling voor het eerst op straat te spelen in Zeeland. En daarmee was een andere liefde geboren: spelen op vreemde plekken. Zo traden ze al op in kelders van 1.90, op oude zeilschepen, op het dak van hun bandbus, op het erf van een boerderij tussen de kippen, in een studenten keuken, maar ook op festivals, café's, podia en natuurlijk gewoon op straat. En overal waar ze kwamen zag men dat Zinkzand een feestje is om te zien en te horen.
Zondag 18 november de Unie Rotterdam
Deur open 21:00 uur, toegang gratis