25 mei, Jelling Musikfestival
Het Jelling festival is het op 3 na grootste festival van Denemarken en maakte echt indruk toen we het terrein opreden met de tourbus. Een huge ass podium (programmering oa Manic Street Preachers, Ozzy Osbourne en de grootste Deense helden in de Marco Borsato categorie). Verder waren er nog een stuk of 2 andere grote tenten waarvan in een van de twee de BOHO-dancer’s geprogrammeerd stonden. En dan was en nog een “klein” podium waar wij dan weer stonden. Klein is relatief hier. Het was immers het grootste podium van ons tourtje en het zag en dan ook prima uit. Schijn bedriegt zeggen ze wel eens, en dat was in dit geval ook echt zo. Vanwege afwijkende stekkers en stopcontacten hebben de Denen de neiging om hun electriciteit niet te aarden. Dat betekent dat bij alle gigs de microfoons, versterkers, en gitaren onder een soort spanning stonden. Bij het opbouwen kregen we een paar rake tikken!
Het leek wel of niks werkte: de effectpedalen verzaakten, de gitaaramp viel uit, de piano had een vastzittende toets en feedback galore. Eigenlijk het enige dat lekker klonk was de viool van Jaap. We konden er wel om lachen, en in plaats van de intensiteit van onze muziek op te zoeken maakten we er maar een beetje een pleziertocht van. Het was dan ook heerlijk weer en er liepen hordes blonde schonen met hotpants voor het podium.
Qua organisatie en sfeer kunnen de meeste Nederlandse festivals nog wel wat leren van Jelling. Man, wat zat alles hier lekker in elkaar. De catering was per-fect. Biefstukken zoveel je wilt, lamsbouten, een fijne tapperij, en dat alles in een alleszins idyllisch landschap. We zaten echt te genieten. Het enige wat we misplaatst vonden tijdens het eten was de muziek van een of andere slechte coverband op het hoofdpodium. “Het zal wel”, dachten we. Totdat Status Quo de eettent binnen kwam wandelen na dat optreden...
Na het optreden van de BOHO’s, gingen we lekker hangen in de loungy backstage-area’s. Kampvuurtjes, koelkasten, en veel lekkers te snaaien. We belandden bij een optreden van “Asbjørn”. Een superstrakke electronische live-band met een gay zanger die helemaal los gaan op het podium!
Dit was de laatste optreeddag voor ons. Morgen en overmorgen hangen we nog een beetje rond in de hoofdstad, en zullen nog proberen en akoestisch optredentje te geven. Daarvoor gaan we proberen een washtub-bass (een bas, gemaakt van een stok, een emmer en een touwtje) in elkaar te bouwen. Mocht het lukken dan horen jullie het. Als niet, dan tot ons volgende tourtje! We gaan dit jaar nog naar Oerol, Italie, en als het goed is nog naar Duitsand. Wordt vervolgd dus!!!
