Na Kim Janssen is het tijd voor de hoofdact. Case Mayfield, of Kees Veerman op z’n Volendams, heeft in tegenstelling tot Kim Janssen wel een band meegenomen. Vanavond speelt hij zelf gitaar en brengt samen met een toetsenist, bassist, drummer en percussionist liedjes van zijn debuutalbum ‘The Many Coloured Beast’ ten gehore.
Voorafgaand waarschuwt Mayfield het publiek vast voor het grote aantal melancholische en soms deprimerende nummers dat de revue zal passeren, maar wenst iedereen daarna grappend veel plezier. Zodra hij begint is het opvallend stil in het doorgaans rumoerige Rotown.
Het eerste nummer van de set is ‘You Sure Lost a Lot of Weight’. Een tekstueel zwaar beladen lied dat direct de toon van de avond zet. Dit nummer vloeit over in het bombastische ‘Crooked Waits’ waarbij de band van Mayfield zijn intrede doet. Case Mayfield zegt dat hij iemand behoorlijk hoorde zuchten en belooft dat de rest van de avond wat luchtiger wordt. Hierna volgen ’I Don’t Know I Don’t’ en één van de hoogtepunten van de avond: ’The Title’. Een nummer dat lekker in het gehoor ligt en al de nodige airplay op 3FM heeft gekregen.
Mayfield vertelt dat hij vanavond voor het eerst met zijn onlangs gevormde band op het podium staat en dat ze allemaal erg veel zin in de tour hebben. De band start achtereenvolgens ‘Where To Throw the Stone’ en ‘Twitch’ in. Deze twee up-tempo nummers zijn een absoluut hoogtepunt van de avond en vormen een welkome afwisseling tussen de zware, langzame nummers.
Mayfield sluit na een suggestie van het publiek af met het mooie ‘Our Mom’, waarmee hij laat zien dat een klein liedje evenveel indruk kan maken als een bombastisch nummer. Case Mayfield en zijn band waren vanavond in topvorm. Ondanks het feit dat het publiek de grootste moeite had om het einde van de nummers te herkennen, iets waar Mayfield gretig gebruik van maakte, verslapte de aandacht geen enkel moment.
Mayfield vertelt dat hij vanavond voor het eerst met zijn onlangs gevormde band op het podium staat en dat ze allemaal erg veel zin in de tour hebben. De band start achtereenvolgens ‘Where To Throw the Stone’ en ‘Twitch’ in. Deze twee up-tempo nummers zijn een absoluut hoogtepunt van de avond en vormen een welkome afwisseling tussen de zware, langzame nummers.
Mayfield sluit na een suggestie van het publiek af met het mooie ‘Our Mom’, waarmee hij laat zien dat een klein liedje evenveel indruk kan maken als een bombastisch nummer. Case Mayfield en zijn band waren vanavond in topvorm. Ondanks het feit dat het publiek de grootste moeite had om het einde van de nummers te herkennen, iets waar Mayfield gretig gebruik van maakte, verslapte de aandacht geen enkel moment.