Rotterdam Noord komt zaterdag langzaam op gang

Postmen weet Rotterdam uiteindelijk te laten bruisen

Tekst: Willemijn de Koning, foto's: Coen Zondervan & Wim Barzilay ,

Het festival dat ooit begon als een buurtfeest van één dag en nu uit is gegroeid tot
een noemenswaardig tweedaags festival, gaat van start met Yuli Minguel op het
hoofdpodium.

Deze Nederlandse soulzangeres, die tegenwoordig in Londen woont
vanwege het politieke klimaat hier, wilde maar al te graag terug komen naar haar
kikkerlandje om de longen uit haar lijf te zingen. Ze zingt de sterren van de hemel, maar
dat laat het plein niet vollopen. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de hitte waardoor
alle Rotterdammers zich richting park of strand hebben begeven. Het publiek dat er wel
voor haar staat, wordt gewaardeerd en toegesproken door deze zangeres. Wie het kleine
niet eert, is het grote niet weerd, moet Yuli vroeger meegekregen hebben.

Dan is het tijd voor iets heel anders: Battle Fiesta. Muziek, maar dan niet live
gezongen door een artiest, maar waar live op gedanst wordt door mooie Flamengo
danseressen. Totdat de B-Boys de dansvloer overnemen om hun kunstjes te vertonen op
hiphopmuziek. Gelukkig laten de dames niet zo snel over zich heen lopen en veroveren
zij de dansvloer weer terug. Er ontstaat een ware battle die uitmondt in een dans wat
elementen uit de hiphop maar ook uit de flamengo bevat. Het publiek heeft nog nooit zo'n
goede samenkoming van verschillende dansstijlen gezien.

Terwijl de dansers hun lichamen afdrogen van het zweet, staat er al een nieuwe act in
de zon, klaar om te showen wat ze in huis hebben. Wat we dan nog niet weten, is dat we
met de winnaars van Richting Noordplein te maken hebben, Joecha. Deze band, die zeker
goede muziek maakt maar er niet zo energiek bij staat op het podium (wat je deels kunt
wijten aan de warmte), heeft de talentenjacht voor talent uit de wijk gewonnen.

Na deze onthulling is het tijd voor Kuamen, een Franse artiest die aan wordt gekondigd
als een mix tussen folk, hip hop en rock. De band speelt zeker niet slecht en de zanger
heeft een goede stem, maar dat de zanger af en toe tegen het rappen aanzit, wil niet
zeggen dat je deze band meteen onder het label hip hop kunt schuiven. De folk is
helemaal ver te zoeken. Dit is gewoon rock. Desalniettemin slooft de zanger zich enorm
uit, wat knap is omdat het publiek nog steeds geen grote vorm heeft aangenomen. Zijn
gitaristen staan er wat suf bij, dus trekt hij er later een naar voren om hem uit z'n schulp
te trekken. En dat lukt. Jammer dat dit pas gebeurt als de band al aan zijn laatste nummer
toe is.

Kuamen maakt plaats voor een van de headliners vanavond: The Deaf. Deze vierkoppige
band heeft het langzaam groeiende publiek vanaf akkoord één in hun zak. Nummers als
1973 en Coming Down That Road doen het goed. Rotterdam lijkt even te schrikken van
het enthousiasme van de Haagsche band wanneer Spike een al open bierblikje het publiek
ingooit, maar die schrik zet zich al snel om in nog meer enthousiasme. Zo wordt het
feestje doorgezet totdat de laatste act klaarstaat om het podium van ze over te nemen.

Deze act is ook gelijk de hoofdact. En dat is te zien, want het publiek begint eindelijk te
groeien zodat Noord Bruist de vorm begint te krijgen die het verdient. Waarschijnlijk is
de come-back van The Anonymus Mis, Shyrock en Alyssa, waar de formatie uit bestaat,

speciaal genoeg om het strand of park te verlaten voor dit optreden. De heren en dame
stellen niet teleur. Alyssa heeft een gouden keeltje, wat perfect aangevuld wordt door de
rappe tong van haar geliefde Postman, en Shyrock, ookwel bekend als Maikal X, zingt
net zo goed. Dit drietal straalt plezier en energie uit. Met nummers als U Wait en Crisis
weten ze het publiek terug naar de gouden tijden te brengen.

Aan elk feestje komt een eind, dus helaas ook aan deze. Morgen is er gelukkig nog een
dag. Hopelijk start het feestje dan iets eerder dan bij de laatste act.