Zijn debuutalbum Winne Zonder Strijd verscheen meer dan twee jaar geleden, maar Winne is in de tussentijd nooit van de radar verdwenen. De rapper voerde de So So Lobi movement aan, is ambassadeur van de Nederlandse Straatvoetbalbond en ontroerde velen met zijn tv-optreden tijdens Ali B Op Volle Toeren. Ondertussen is hij zijn tweede plaat aan het afronden en staat er een Eckte Eckte album in de steigers. 3voor12 Rotterdam sprak de Rotterdammer en maakte de tussenstand op.

“Ik hoop dat ik muzikale groei heb doorgemaakt, maar uiteindelijk is dat aan het publiek om te bepalen. Wel kan ik met zekerheid zeggen dat ik mezelf beter heb leren kennen en zelfverzekerder ben geworden in de afgelopen twee jaar.” Winne maakt een ontspannen indruk en lijkt zich niet druk te maken om zijn aankomende albumrelease, die begin 2012 gepland staat. “Het uitbrengen van mijn debuut was spannend, omdat de verwachtingen zo hoog waren. Ergens was ik toch bang dat de plaat niet op waarde geschat zou worden. Nu maak ik me minder zorgen. Natuurlijk vind ik het jammer als mensen het album niet tof vinden, maar het zal niet het einde van de wereld zijn.”

Veel kan Winne niet kwijt over zijn nieuwe album, wel wil hij verklappen dat zanger Phatts een aantal tracks heeft geproduceerd. Ondertussen speelt Concrete, de uitvoerend producent van Winne Zonder Strijd, geen grote rol meer op de nieuwe plaat. “Concrete is gestopt met muziek maken,” legt Winne uit. “Misschien zullen enkele van zijn producties alsnog op het album belanden, maar hij is niet meer mijn engineer in dit proces.” Zonder de producer merkt Winne dat hij zich minder kan focussen. “Concrete was altijd streng voor me: zodra ik een slechte dag in de studio had stuurde hij me naar huis. Hij heeft een extreme werkwijze, maar uiteindelijk merk je waar dat goed voor is.”

Een  dergelijke motiverende werkwijze probeert Winne te scheppen binnen het Eckte Eckte collectief, waar een handvol veelbelovende Rotterdamse mc’s deel van uit maken. “Ik ben de afgelopen jaren bezig geweest met het creëren van een situatie waarin iedereen zijn ding kan doen. Iedereen is erg productief geweest. Op het moment werken we aan een gezamenlijk project dat volgend jaar uit zou moeten komen, waarschijnlijk in de vorm van een album. Daarnaast heeft Alex een EP af en is Eddy Ra zijn solodebuut aan het opnemen. Feis is zijn eerste plaat aan het afronden en gaat supergroot worden. Ik durf al mijn geld op hem te zetten. Maar ook de rest van de jongens vlammen allemaal op hun eigen manier. Het liefst wil ik me op mijn borst kloppen en King Kong spelen, zo trots ben ik op het materiaal dat we hebben liggen.”

 Winne’s tijd buiten de studio is de afgelopen tijd ook goed besteed. Sinds dit jaar is hij docent op de Herman Brood Academie en is hij ambassadeur van de Straatvoetbal Bond Nederland. Zijn contact met jongeren ervaart hij als een spiegel die hem voorgehouden wordt. “Het helpt me beseffen dat ik een speciale rol heb. Ik ben er bewust van dat mensen naar mij luisteren en dat ik ze daardoor kan inspireren en motiveren.” In de toekomst is Winne van plan zich nog vaker maatschappelijk in te zetten. “Ik wil sowieso niet nog heel lang rappen. Ik zeg niet dat mijn volgende project mijn laatste is, maar na drie of vier albums ben ik toe aan een nieuwe fase in mijn leven. Dan kan ik de positieve ervaringen die ik heb opgedaan op een andere manier delen.”

De positieve kant van Winne klinkt nu al niet alleen door in zijn muziek. In 2009 riep Winne op tot verbroedering en liefde binnen de hiphopscene. Dit resulteerde niet alleen in de So So Lobi (Surinaams voor ‘onvoorwaardelijke liefde’) tape, maar een veelbesproken movement waar Winne met trots naar terug kijkt. Afgelopen maart zagen we wederom een zachte kant van de mc tijdens de seizoensfinale van Ali B Op Volle Toeren (http://www.youtube.com/watch?v=pviCTMo3ZRA). Honderdduizenden keken toe hoe Winne zichtbaar ontroerd was van de interpretatie die ex-Doe Maar zanger Hennie Vrienten van het nummer ‘Lotgenoot’ liet horen. Vervolgens gaf Winne zijn eigen indrukwekkende draai aan de jaren tachtig hit ’32 Jaar’ “Na de uitzending liep ik op straat en had ik het gevoel dat de hele wereld me opeens kende. Mensen die nooit van mijn muziek hadden gehoord stapten enthousiast op me af. Tegelijkertijd denk ik: wat hadden jullie dan verwacht? Dat rappers geen gevoel hebben? Heel Nederland kent mij nu als iemand die gevoelens toelaat, maar voor mij is zoiets niet meer dan normaal.” Terwijl presentator en collega-rapper Ali zijn reputatie als knuffelmarrokkaan al lang en breed heeft omarmd, heeft Winne dan ook iets meer moeite met zijn eigen ‘lieve’ imago. “Een mens in nooit alleen positief. Ook ik kan een pain in the ass zijn. Mensen die op afstand van me staan zien in mij de perfecte schoonzoon. Ik heb liever dat ze me zien zoals ik ben: iemand die het beste uit zijn leven probeert te halen.”