The Cosmic Carnival is in in het kader van het Live In Your Livingroom NYC Festival in New York. De band zal samen met local heroes optreden in verschillende delen van New York op bijzondere locaties. Nick Schuit, de zanger van The Cosmic Carnival, schrijft voor 3voor12Rotterdam/Drechtsteden een tourverslag.
12 SEPTEMBER
Na de lange nacht worden enkelen van ons aardig brak wakker. Een deel is dan de deur al uit om de toerist uit te hangen, ik besluit 3voor12 op de hoogte te houden van onze belevenissen en kom de deur niet uit. Dat voelt een beetje gek, want ik ben ten slotte in New York City! Maar communicatie met het thuisfront wordt gewaardeerd, dus ik neem de taak graag op me. Bovendien blijf ik twee dagen langer dan de rest in de stad, dus heb ik nog voldoende tijd om gewapend met een fotocamera de stad te bezichtigen.
Nadat iedereen zich weer heeft opgeladen voor de gig begeven we ons richting Greenpoint, in het noordwesten van Brooklyn. Dit is het nieuwe walhalla voor hipsters, die inmiddels alweer zijn uitgekeken op Williamsburg, het noorden van Brooklyn. Dat is de schitterende omgeving waar alle kunstenaars de laatste jaren naartoe trokken en waar inmiddels half Manhattan uitgaat. Reden genoeg voor de echte trendsetters om hun heil weer elders te zoeken. Als wij in Greenpoint aankomen is het inmiddels donker en in een rustige wijk kunnen we niet ontdekken wat hier nou zo bijzonder aan is.
De gig is in een Yoga lounge en we worden hartelijk welkom geheten door Ray en Flannery, beide uiteraard op blote voeten. We worden vriendelijk verzocht onze schoenen uit te trekken en merken al snel dat het verder niet echt georganiseerd is. Er zitten welgeteld vier gasten op de bank, terwijl er wel een paar dollar voor drankjes wordt gerekend. De band houdt aan deze avond welgeteld 1 dollar per persoon over, waarna de host ons nog aan een kamer probeert te 'helpen' voor de laatste paar dagen, zondag moeten we ons appartement uit en we hebben verder nog niets geboekt. Voor 75 dollar mogen we in een tent op het dak van een gebouw slapen, waar Flannery dan wat kussens wil neerleggen. Nou nee, vriendelijk bedankt.
Bizar genoeg is één van de vier bezoekers een medewerker van EMI! En laat hij nou net VOLLEDIG onder de indruk zijn van onze performance. Enthousiast schiet hij twee filmpjes en stuurt het meteen door naar zijn A&R collega's. Hij belooft vaker langs te komen en samen jammen we nog wat. Hippie Dave brengt ons terug met zijn pick up truck en biedt ons een gig aan in de Brooklyn Rod & Gun Club, een aanbod waar we natuurlijk graag op ingaan. We bedankt Dave vriendelijk voor de lift en nemen afscheid.
13 SEPTEMBER
De zon schijnt, tijd voor een bezoek aan 's werelds beroemdste park! Voor vertrek worden we door Joyce vereeuwigd op de trap van het huis waarin we wonen en spelen we twee liedjes. Madam Marie, de moeder van huisbaas Ray die helaas aan het dementeren is, geniet zichtbaar van de nummers en graag gaan we ook met haar op de foto. Het is een mooi mens en we voelen ons schuldig dat ze waarschijnlijk nooit meer naar haar woonplaats in Connecticut zal kunnen terugkeren, ook al is ze zelf overtuigd van een tijdelijk verblijf in New York City. Ze voelt zich erg alleen in de grote stad en brengt haar tijd lezend door op het trapje, we houden haar iedere ochtend graag even gezelschap.
Central Park is immens groot, we kijken onze ogen uit. Uiteraard hebben we instrumenten meegebracht en al snel zien we een prachtige plek om wat te spelen, waarmee we meteen de aandacht trekken van de andere bezoekers. Als we een nummer van The Dead spelen klinkt er applaus aan de andere kant van een meertje, geweldig! Mensen schreeuwen vanaf een rots of we al 'famous' zijn. "Not yet, sir!", roept een van ons gekscherend, waarna de man antwoordt: " You will be!" We schieten mooie filmpjes en gaan graag met voorbijgangers op de foto. Als we één van onze gitaarkoffers openen zetten, zit deze binnen no time vol met dollar biljetten, wat een ervaring! Mensen vragen naar ons debuutalbum en overladen ons met complimenten, dit is tot nu toe onze meest indrukwekkende ervaring, dit gaan we vaker doen!
Rond etenstijd vertrekken we naar de East Village en daar komen we rond half zeven aan bij The Livingroom, waar we boven in een tentje genaamd Googies Lounge optreden met Rachael Sage, een grote naam in NYC met een uniek talent. Ze is een rasentertainer die het publiek vermaakt met grappige Jersey-accenten en laat iedereen participeren in haar show. Als het onze beurt is laten we ons niet van de wijs brengen en ook al is er niet veel publiek spelen we een prettige show. Geluidsman Milton is onze nieuwste fan en gaat prettig uit zijn dak! Na afloop hebben we de ruimte voor onszelf en laat Frank ook zijn sterkte entertainment kwaliteiten zien door als fictieve quizmaster ons te vermaken met verschillende vragen waarmee we dollars kunnen verdienen. Dit alles wordt op film vastgelegd en als we het 's avonds terugkijken ligt iedereen dubbel van het lachen. Ook al waren we hardstikke nuchter, het lijkt erop alsof we een ruimte in Manhattan hebben gehuurd waar we ons te buiten zijn gegaan aan drank en drugs. Binnenkort op youtube…' Fear & Loathing In Manhattan!'
14 SEPTEMBER
We ontwaken in een bloedheet appartement, het wordt maar liefst 30 graden vandaag. Het succes van onze setjes in Central Park smaakt naar meer, dus besluiten we samen met Kees vandaag ook op andere plaatsen te spelen. We spelen een paar nummers in de subway, waar meteen weer mensen blijven staan om naar ons te luisteren. Daarna droppen we de spullen bij host Pablo, die 's avonds zijn housewarming-party viert, met een show van ons in zijn woonkamer. Gerbens broer Rogier, die al jaren in Orlando woont, is inmiddels ook aangekomen in New York. Na het achterlaten van de spullen bij Pablo vertrekken we naar Washington Square Park voor een optreden daar. De mensen zijn minder gul dan in Central Park, maar de belangstelling groter! Het wordt uiteindelijk een optreden voor zo'n dertig man in het stralende zonnetje, op de plek waar Bob Dylan ooit zijn eerste composities ten gehore bracht. Het zweet gutst van mijn lichaam, met het verdiende geld vullen we snel het vocht weer aan dat we met het spelen verloren hebben.
Dineren doen enkelen van ons met Kees in een echt New Yorks hamburger-restaurant. De lappen vlees tussen onze broodjes zijn ZO dik dat we het ternauwernood wegkrijgen. Bij Pablo en Andrea aangekomen blijkt de temperatuur nog tien graden warmer te zijn dan buiten overdag. Na onze eerste set, waarbij het publiek wederom razend enthousiast is, vraag ik om een douche. "No, I mean, I actually don't need a shower… Right now I AM a shower", zo heet is het daar binnen. Ook de tweede set gaat het dak eraf, en vlak voor het laatste nummer breek ik mijn vijfde snaar in evenzoveel shows. De kam van mijn gehuurde Fender Tim Armstrong Hellcat blijkt een flop en desastreus voor een setje snaren. In eerste instantie wilde ik de gitaar mee naar Nederland nemen vanwege de prettige klank en de goeie look, maar het beperkte volume en de problemen met de snaren doen mij helaas anders besluiten.
Een van de jongens die vlak voor aanvang van de tweede set de kamer binnenkomt en zichtbaar geniet van onze show, blijkt ook in de muziek te zitten. Dat komt goed uit, aangezien we voor de volgende avond nog geen co-artist hebben en de show in een echte venue is, kunnen we zijn hulp goed gebruiken. Peter Baldwin, zo luidt zijn naam, wil ons graag helpen. Hij woont sowieso in de buurt en stond al in het voorprogramma van Joss Stone en Earth, Wind & Fire. Niemand komt uit zichzelf natuurlijk op een show van The Cosmic Carnival af, dus spelen in een venue zonder hulp van een local hero kan ertoe leiden dat je zomaar voor een lege zaal staat te spelen. Na de ervaring met de Sidewalk Cafe zijn we heel blij dat Peter ons wil helpen. We nemen afscheid van Pablo en Andrea, en totaal gesloopt van weer een lange dag keren we huiswaarts om goed uit te rusten.
15 SEPTEMBER
Vandaag gaan we Times Square verkennen. Wat een belevenis! Gigantische winkels, ieder merk heeft zijn eigen store en het mooiste van alles… het is niet eens duur! De grootste Toys R Us ter wereld, een Disney winkel, M&M World, Hardrock Cafe NYC, etc, etc. Alles is natuurlijk totaal op de commercie gericht, maar who cares, hier mag het! In de 21 Forever blijven we ons verbazen over de spotgoedkope nieuwste mode, zelfs de mannen onder ons beginnen zich een beetje vrouw te voelen. In de Toys R Us draait een gigantisch reuzenrad, waar kinderen een ritje kunnen maken. Er wordt allerlei speelgoed gedemonstreerd, je ziet kleine kinderen in totale paniek, zoveel keuzes!
Over het shoppen valt verder niet zoveel te vertellen natuurlijk. Bij thuiskomt hijst iedereen zich snel in de aangeschafte kleding en maken we ons op voor de trip naar Northeast Kingdom, een gezellig cafeetje in hartje Brooklyn. Shawn van EMI is wederom van de partij, schiet natuurlijk weer filmpjes en gaat helemaal uit zijn bol. Hij belooft de eerstvolgende keer zijn collega's van de A&R mee te nemen, wat we natuurlijk eerst maar eens moeten zien. In ieder geval is duidelijk dat de A&R man ook zeer enthousiast is, zo lezen we op Shawns telefoon. Stel je voor!
Peter Baldwin bijt het spits af en vermaakt ons met een heerlijke set vol zwoele soul en funk. Hij heeft een eigen stijl en doet schitterende dingen met bestaande nummers, zo maakt hij van Michael Jackson's 'Beat It' een zwaarmoedige, emotionele song, prachtig! En als afsluiter lijkt 'Electric Feel' van MGMT hem volledig op het lijf geschreven. Marlies heeft inmiddels een flinke keelontsteking en kan alleen nog heel zachtjes en met schorre stem meezingen, wat het publiek erg waardeert. Na afloop is het weer erg gezellig en worden we uitgenodigd voor een groot feest op Staten Island de volgende dag. Met dat in gedachten maken we ons weer op voor de reis met de subway, waar we rond half twee weer aankomen. Op het dak wordt nog even gefilosofeerd en genoten van het feit dat we dit allemaal mogen meemaken, waarna we voldaan in slaap vallen.
16 SEPTEMBER
Het plan vandaag was een roadtrip naar de Jersey Shore, waar ene Bruce Springsteen zijn reis naar faam beleefde, maar helaas, moeilijkheden met verzekering en credit card verhinderen dat we een auto kunnen huren. BALEN! We vermannen ons en trekken de stad maar weer in, klinkt vervelender dan het is. We pakken de High Line voor een mooie voettocht in het zonnetje. De temperatuur is inmiddels gedaald tot een comfortabele 20 graden en we genieten van het uitzicht. De High Line is een voormalige metrobaan die hoog door de stad liep. Toen deze zou worden afgebroken staken de omwonenden daar een stokje voor (raar zou je denken, maar als hij zou zijn afgebroken zouden er hoge wolkenkrabbers op dezelfde plaats zijn verrezen) en werd er een park gemaakt op de metrobaan. Hierna lopen we door de lange avenues van midtown Manhattan, om uit te komen op Bryant Park, waar ik in het zonnetje dit stukje besluit te tikken en van Shawn Carrie een berichtje krijg met de vraag of het goed is als er zondag een EMI delegatie naar onze show komt kijken. Nou vooruit!
's Avonds worden we door Kristina, de joggende studente uit de buurt die eerder dit verhaal Robin ontmoette, uitgenodigd voor een feestje in de buurt. We zijn aardig moe en besluiten dit feest te verkiezen boven een lange reis naar Staten Island. 's Nachts een wandeling maken door een buurt die voor 10% uit blanken bestaat en waar tien jaar geleden straatrellen dagelijkse kost was, voelt een beetje onwennig, maar er is ons verzekerd dat Bedford-Stuyvesant, de wijk waar we verblijven, tegenwoordig echt heel veilig is. Dat komt deels ook door slimme acties van de overheid en politie. Ken je iemand die illegaal een wapen thuis heeft en je tipt hem bij de politie, kan je 1000 dollar laten bijschrijven op je rekening. Geef je iemand aan die betrokken is bij een gewapende overval, kan je voor 10.000 dollar de bloemetjes buiten zetten. In een buurt waar de mensen het niet breed hebben, werkt deze aanpak natuurlijk prima. Maar je hond uitlaten op de stoep kost je ook zo 1000 dollar. Het werkt kennelijk wel, gezien de redelijk schone straten die dagelijks door miljoenen worden gebruikt.
Het feestje is bij een groep sociologie studenten thuis, die met New York natuurlijk een perfecte plek hebben uitgezocht voor hun studio. Marlies kan helaas niet mee vanwege de keelproblemen en moet daardoor rust houden. De rest vermaakt zich prima, hoewel ons nu voor altijd duidelijk wordt waar de term American Party vandaan komt. Kratjes pils hebben ze hier niet bij de buurtsuper, een blikje of flesje bier kost op zijn minst een dollar, als je er een hoop aanschaft. Sigaretten kosten in New York 11 dollar of meer en wil je een pilsje doen in een cafe ben je zeker 4 dollar kwijt, maar in de meeste gevallen zelfs 6. En dus wordt er van iedereen verwacht dat men zelf eten en drinken meeneemt. We maken wederom een hoop vrienden, zeker als we de gospel traditional 'Run On' inzetten op de vraag of we iets kunnen laten horen. Het feest is nu pas echt geslaagd en na uren van goede gesprekken keren we weer terug naar 'huis'. Morgen twee gigs!