De vingers van Jasper Hoiby sprinten als een dolle spin over de snaren van zijn contrabas. Alleen het aanzicht is al een kunst op zich. Soms lijkt het alsof hij een solo jazzstuk speelt. Maar op een
wonderlijke wijze weet hij telkens weer zijn medemusici te vinden. Dan weer energiek en dan weer sereen. Elk nummer is een avontuur op zich.

Het samenspel van Phronesis klinkt als een vurig gesprek tussen twee geliefden. De bas valt aan vol emotie. De piano en het drumstel verdedigen rationeel. Die rolverdeling wisselt voortdurend. Elk
stuk eindigt in een muzikaal compromis.

Een week voor de grande opening heeft een select groepje jazzliefhebbers BIRD gevonden. De club staat nog letterlijk in de steigers, maar ze geeft het Deens/Britse trio van Phronesis vanavond al een podium.

BIRD ruikt nog naar zaagsel en hout. De belichting is fijn. De sfeer is ongedwongen. De liefde voor muziek vloeit langs het gebogen plafond van het oude station Hofplein. De potentie is voelbaar. Deze
avond waant het publiek zich nog even in een bouwkeet. Zoals je vroeger wel eens ravotte tussen de stenen geraamtes van een in aanbouw zijnde vinex-wijk. Nu drink je tussen het beton een biertje uit
een plastic bekertje en luister je naar jazz. Melodieuze jazz van Phronesis, die je vanuit de bouwkeet meeneemt op een verrassende reis.

Phronesis zag in 2005 het levenslicht. Hun laatste cd ‘Alive’ is door MOJO-magazine uitgeroepen tot jazz-cd van het jaar in 2010. Het trio bestaat uit Jasper Hoiby, Ivo Neame en Anton Eger. Vanavond
wordt de plek van Eger ingenomen door Jim Harts. Hoiby is het creatieve brein achter het collectief.

“Eerst schrijf ik de muziek, dan kom ik met een titel voor een nummer”, aldus de excentrieke bandleider. Voor de titel van het nummer ‘Suede trees’ liet hij zich inspireren door de fascinerende
boomgevechten uit de film ‘Crouching tiger, hidden dragon’.

Het samenspel tussen de jongens vanavond is allerminst een gevecht. Eerder een frivool blijspel. De muzikanten lijken bedwelmd door een jazz-drug. Pianist Neame, wil in de vleugel kruipen. Hoiby
maakt spastische funky bewegingen en tuit zijn mond bij elke bass groove. Drummer Harts sluit zijn ogen en ondergaat grote gedeeltes van het optreden in trance. Het rustige publiek raakt ook geïnspireerd. Tegen het eind van de avond vliegen er zelfs wat opzwepende kreten door de zaal.

Phronesis zet BIRD in ieder geval al op de kaart. Nu nog een sterkedrankvergunning. Want zo’n jazzavond verdient een goed glas whisky!