De Dijk staat nu al decennia aan de top van de Nederlandse popmuziek met hun Nederlandstalige blues en soul. Vorig jaar verscheen nog het indrukwekkende album 'Hold on Tight' dat de band opnam samen met soullegende Solomon Burke, die, zoals bekend, de presentatie van dat album in Paradiso niet meer mee mocht maken. Op 23 september van dit jaar brengt De Dijk weer een eigen album uit: 'Scherp de Zeis' en ter ere van deze release is er een tour langs de Nederlandse clubs en theaters. Op 22 september staat de band in een uitverkocht Bibelot in Dordrecht.
Voordat de bandleden opkomen springt vooral het ogenschijnlijk gebrek aan rock-'n-roll dat het lege podium uitstraalt in het oog. De versterkers staan netjes recht, de kabels zijn keurig weggewerkt, zorgvuldig gevouwen handdoeken en flesjes water worden klaargezet en de setlisten worden muurvast getaped aan het podium. Als uiteindelijk de eerste noten worden inzet is dit echter snel vergeten, we hebben hier namelijk nog steeds te maken met één van de beste live-acts van het land.
De band heeft inmiddels zoveel ervaring dat elk optreden staat als een huis. De ritmesectie is superstrak en legt een solide basis voor de bekende blues/soul-sound. Huub van der Lubbe blijft een echte entertainer die alle aandacht op zich weet te vestigen met zijn karakteristieke stem en poses. De ervaring van de band lijkt echter ook tegen ze te werken; de presentatie komt soms een beetje routineus over. Het lijkt soms alsof de muzikanten totaal geen moeite hoeven te doen voor hun spel. Uiteraard is dit maar schijn: De Dijk geeft elk optreden weer het beste van zichzelf.
Maar het geheime wapen van De Dijk blijft toch J.B. Meijers, die nu alweer een tijd een vaste waarde is als gitarist. Hij weet de songs perfect aan te vullen met zijn spel en tovert de ene na de andere geniale solo uit zijn instrument, waarbij hij regelmatig de gebaande paden verlaat.
Huub van der Lubbe en zijn mannen hebben er vanavond voor gekozen om vooral nieuw werk te spelen van het nieuwe album dat een dag later zal verschijnen, naast een handjevol oude krakers als 'Niemand in de stad', 'Dansen op de vulkaan' en 'Ik kan het niet alleen'. Een gewaagde keuze, want tijdens de nieuwe, onbekende songs weet niet iedereen de aandacht erbij te houden. Het is duidelijk dat een groot deel van het publiek juist voor die oude hits is gekomen. Wie echter de moeite neemt om de nieuwe songs goed te beluisteren, hoort dat er op 'Scherp de zeis' ook weer wat potentiële Nederklassiekers zullen staan. Huub van der Lubbe is zoals altijd weer erg goed in het poetisch omschrijven van gevoelens die iedereen heeft. Zo zijn er de ontroerende liedjes 'Kan ik iets voor je doen?' en 'Laat het niet over zijn'. Ook de voor Van der Lubbe typische levenswijsheden komen weer voorbij, zoals in 'De blues verlaat je nooit' ("Je kunt de blues wel verlaten / maar de blues verlaat je nooit") en 'De weg'.
De Dijk bestaat inmiddels 30 jaar en Huub van der Lubbe bedankt het publiek dan ook uitgebreid voor de afgelopen jaren en alle jaren die nog gaan komen. Dat het er maar veel mogen zijn!