Albumrecensie: White Eagle Jones - New Beginnings

Hanyo van Oosterom beleeft eigen avontuur met debuutalbum

Tekst: Linda Wimmenhove ,

Achter de naam White Eagle Jones gaat de zeer ervaren Rotterdamse muzikant Hanyo van Oosterom schuil. Onder de naam White Eagle Jones maakt Van Oosterom zijn eerste solo album: ‘New Beginnings'. Voor het eerst schrijft hij niet alleen de liedjes, hij zingt ze ook zelf.

Hanyo van Oosterom beleeft eigen avontuur met debuutalbum

Achter de naam White Eagle Jones gaat de zeer ervaren Rotterdamse muzikant Hanyo van Oosterom schuil.  Van Oosterom is 33 jaar geleden begonnen met het maken van muziek . Hij heeft in een flink aantal bands gespeeld, waaronder The Jones en The Frog. Hanyo is een multi-instrumentalist en daarnaast kan hij uit de voeten met zeer uiteenlopende muziekgenres. Rock, jazz, soul, ambient, en triphop zijn slechts een greep uit de muziekstijlen die Van Oosterom heeft gespeeld.

Onder de naam White Eagle Jones maakt Van Oosterom zijn eerste solo album: 'New Beginnings‘. Voor het eerst schrijft hij niet alleen de liedjes, hij zingt ze ook zelf. Het heeft Hanyo drie jaar gekost om naast de gitaar ook zijn stem te leren beheersen. Iets wat hij zelf omschrijft als een groot avontuur. De basis van 'New Beginnings' is opgenomen op het Griekse eiland Patmos. De rest van de instrumenten zijn door Hanyo ingespeeld in de Numoonlab en Rocktown studio’s.

Het resultaat van deze noeste arbeid mag er zijn. ' New Beginnings' staat vol met laidback nummers, zoals je verwacht bij een album dat op een Grieks eiland is opgenomen. Toch is 'New Beginnings' geen vrolijk of zonnig album geworden. Het album staat vol met luisterliedjes die de volle aandacht verdienen.

‘New Beginnings’ is een eerbetoon aan de muzikale helden van de zanger, waaronder soul en jazz zangers Nina Simone en Al Greene maar ook (en misschien wel vooral) singer songwriters als Tim Hardin, Skip James, Ben Harper, Van Morrison en Neil Young. Deze invloeden zijn terug te horen op het album. Het intro van ‘Songs Of Love And Hope’ lijkt zelfs behoorlijk op ‘Old Man’ van laatstgenoemde zanger. 

Opvallend is dat de stem van White Eagle Jones per nummer een andere klank heeft. In ‘Talking To The Gods’ klinkt de stem donker en melancholisch en doet deze denken aan Nick Cave. In het meerstemmig gezongen en meer opgewekte ‘The Longest Road’ is de klank een stuk lichter. White Eagle Jones zingt niet alleen op het album. Ndromeda, Gea Russell en Michael Prins nemen de backing vocals voor hun rekening.

Tijdens het luisteren wordt tevergeefs gewacht op een explosie of een muzikale uitspatting.  Alle liedjes zijn rustig en nergens komt het album (op het einde van ‘Talking To The Gods’ na) tot een uitbarsting. Waarschijnlijk is dit een bewuste keuze, maar het zou een welkome afwisseling zijn. Dit betekent echter niet dat ‘New Beginnings’ eentonig is, integendeel. ‘New Beginnings’ is een album dat je vaker moet luisteren, zodat de nummers en teksten kunnen beklijven.

Zoals de titel van het album al doet vermoeden is dit debuutalbum, niet het laatste. White Eagle Jones is nog maar net begonnen en heeft al aangekondigd dat het maken van dit debuutalbum naar meer smaakt. Er liggen al genoeg nummers klaar om nog twee albums te vullen.

White Eagle Jones presenteert zondag 30 oktober 2011 het album ‘New Beginnings’ in BIRD.