De Italiaanse symfonische metal band Lacuna Coil speelt vanavond in Bibelot de laatste show van de Darkness Rising Tour die voorafgaat aan de tour ter promotie van, het in januari te verschijnen zesde album, 'Dark Adrenaline'. We krijgen dus het beste van de laatste drie album te horen en twee nieuwe nummers (De albums In A Reverie en Unleashed Memories worden buiten beschouwing gelaten).
De band die vanavond de zaal mag opwarmen is het uit de Verenigde Staten afkomstige Straight Line Stitch. De band maakt metalcore met duidelijke nu-metal invloeden en heeft met Alexis Brown een zangeres in de gelederen die duidelijk niet op haar mond is gevallen. Het is een vreemd voorprogramma, want normaal ligt een supportact qua muziek in het verlengde van de hoofdact en dit is vanavond niet het geval. De enige overeenkomst tussen Lacuna Coil en Straight Line Stitch is dat beide bands een frontvrouw hebben.
De set opent met ‘Tear Down The Sky’ en meteen is duidelijk dat Brown het publiek bij de show wilt betrekken, want ze schreeuwt meteen: “Raise your hands!”. Brown is duidelijk het middelpunt van de band en trek alle aandacht naar zich toe, waardoor de rest van de band naar de achtergrond verdwijnt. Ze doen zelf ook niets om op te vallen en spelen strak, maar op routine. Na een aantal nummers wordt duidelijk dat Bibelot niet zit te wachten op de metalcore van Straight Line Stitch, want Brown blijft het publiek aansporen (wat op een gegeven moment zelfs gaat irriteren) maar krijgt geen response van het aanwezige publiek. Met ‘Laughing In The Rearview’ en ‘Taste Of Ashes’ gooien ze er nog wel een paar sterke nummers uit.
Na een kort pauze is het tijd voor de band waar iedereen voor naar Dordrecht is afgereisd: Lacuna Coil. In tegenstelling tot het optreden van Straight Line Stitch gaan de handen meteen de lucht in wanneer de eerst noten van ‘Our Truth’ te horen zijn. De mooie vrouwenstem van Cristina Scabbia en de stevige mannenstem van Andrea Ferro zorgen ook live voor een goede balans en dit is vooral goed te horen in nummers als ‘To The Edge’ en ‘I’m Not Afraid’. Met ‘Kill The Light’ worden we getrakteerd op een nieuw nummer (uiteraard gaan alle lichten uit voorafgaande aan het nummer). Het nummer valt in goede aarde bij het publiek dat enthousiast meeklapt.
Zowel Scabbia als Ferro zoeken regelmatig het contact met publiek wat zorgt voor een prettige sfeer gedurende het optreden. Ook bij Lacuna Coil spelen de overige bandleden in dienst van Scabbia en Ferro, maar in tegenstelling tot Straight Line Stitch staan zij er wel met plezier te spelen. Tijdens ‘Heaven’s A Lie’ wordt het publiek gevraagd om tijdens het refrein mee te zingen en natuurlijk zingt Bibelot luidkeels mee.
Hierna is het tijd om wat gas terug te nemen en de prachtige ballad ‘Wide Awake’ wordt ingezet. In dit nummer laat Scabbia nogmaals horen dat ze over een dijk van een stem beschikt en tot één van de beste zangeressen van het genre behoord. Een klein technisch minpuntje wordt helaas wel duidelijk. Wanneer Scabbia wat lager zingt, zorgt dit voor een rare trilling/resonantie in de speakers. Maar buiten dit, staat het geluid prima afgesteld.
Tegen het einde van de reguliere set gaat het tempo weer omhoog en wat tijdens ‘Fragile’ zelfs een springende Bibelot oplevert. De reguliere set wordt afgesloten door de cover van Depeche Mode’s ‘Enjoy The Silence’. Fan of geen fan, iedereen is bekend met dit nummer en men zingt dus ook luid mee. Het één na laatste refrein laten Scabbia en Ferro zelfs helemaal over aan het publiek. Na ‘Enjoy The Silence’ stapt de band van het podium om een paar minuten later weer terug te keren voor een toegift.
Na het stevige ‘Survive’ krijgen we het tweede nieuwe nummer en tevens de eerste single van Dark Adrenaline te horen ‘Trip The Darkness’. Het nummer laat horen dat we een donkerder en steviger geluid mogen verwachten, maar dat de stem van Scabbia nog steeds een lichtpuntje in de duisternis is. De set wordt afgesloten met Lacuna Coil’s grootste “hit” ‘Spellbound’. Na een diepe buiging en de belofte om snel terug te keren verlaat Lacuna Coil het podium.