'Klinkt als: Death Cab For Cutie, The Decemberists, Nada Surf' stond er op de site van Rotown. Death Cab was zo'n bandje wat je vroeger een beetje als jouw ontdekking kon beschouwen. Zo'n klein bandje wat niemand kende, maar hemeltergend mooie liedjes maakt. Hun laatste paar platen zijn echter geen kleine liedjes meer, en ze zijn te groot geworden om nog als 'jouw' bandje beschouwd te worden.

The Weakerthans zijn gelukkig nog wel gewoon 'jouw' bandje. Simpele, kleine liedjes, uitgevoerd door Canadezen met een verleden in de punkscene van Winnipeg. Dat laatste hoor je over het algemeen niet meer terug in de muziek, op een paar nummers na. Afgezien van de getatoeëerde drummer en de Gibson Les Paul en SG gitaren zie je het er ook niet aan af. Bij de hardere nummers dwarrelen er wat flarden uit een ver verleden over het podium en stuiteren bassist en gitaristen over het podium. Maar over het algemeen zijn het lieve liedjes die zachtjes meegezongen worden door een uitverkocht Rotown. Een jongen slaat een arm om zijn vriendin, geeft haar een kusje en prevelt wat woorden mee. Zanger John K. Samson pingelt op zijn gitaar de noten van publiekslieveling 'One Great City!' en kijkt tevreden de zaal in. Het is allemaal mooi.