Capsized Kings Clothing Releaseparty in Baroeg ontaardt in moshpit

‘Wild potje met de armpjes zwaaien’

Tekst: Lauren Power Foto's: Rosey Jones ,

Ter promotie en release van hun eigen kledinglijn hebben de heren van Capsized Kings besloten deze show te organiseren. Op zondag 24 juli was het motto, met uiteraard een line-up vol core, ‘dikke moshpits en vliegende ledematen’ in Baroeg.

‘Wild potje met de armpjes zwaaien’

Ter promotie en release van hun eigen kledinglijn hebben de heren van Capsized Kings besloten deze show te organiseren. Op zondag 24 juli was het motto, met uiteraard een line-up vol core, ‘dikke moshpits en vliegende ledematen’ in Baroeg. 

Op deze regenachtige en brakke zondagmiddag mag To Heaven Earth Is Hell openen.  Niet alleen de zaal is vol, maar ook het podium wordt goed bezet door deze zeskoppige band. Een muur van geluid bestormt al snel het publiek. Wat deze formatie onderscheid van de anderen in de line-up, zijn de frisse elektronische keyboardstukjes. Ook het publiek blijkt dit te waarderen, want al snel staan de eerste jongens fanatiek te twosteppen. ’Give it all, I want to see some fucking mosh!” Als de vocalist dit roept, gaat werkelijk de hele zaal los en wordt er meteen vol op met de armen gezwaaid. Een goed begin van de middag.

Na een snelle ombouw van nog geen half uur, is het de beurt aan Eye Of The Hurricane. Het lijkt wel of het publiek minder los gaat dan bij de vorige act. Maar als dan de beruchte singalong inkickt, is daar niets meer van te merken. ‘This is what we’ve sworn, this is what we fight for!’ De tent wordt werkelijk afgebroken. Zelfs de eerste stagedive van de middag is een feit. De jongens staan zelfverzekerd op het podium en de nummers lopen met hun mix van death- en metalcore, lekker over. Als de ‘bree bree’ stukjes terugkomen, wordt er wederom volop gemosht, al met al een zeer geslaagde show. 

Vervolgens is het tijd voor het Rotterdamse As Prayers Fail, een echte thuiswedstrijd dus. Dat is zeker te zien, de band begint nog maar net te spelen of het publiek geniet. Van begin tot eind, het is hard. Misschien niet helemaal foutloos, maar wel hard. Als de frontman daarna roept ‘Open that shit up, wall of death!’ is het snel wegwezen. Het publiek doet namelijk precies wat hij zegt en de al redelijk krappe Baroeg wordt ruig uit elkaar geduwd om vervolgens het benen- en armenzwaaien te aanschouwen. Geweldig om te zien! Als de mannen van As Prayers Fail hun nieuwe EP nog even hebben gepromoot, zit het er weer op voor hen. Een gewonnen thuiswedstrijd dus! 

All Heads Rise is de ruigste band van vanavond, iets wat je op eerste gezicht misschien niet zou zeggen. De formatie heeft namelijk geen frontman, maar een frontvrouw. Nooit gedacht dat er zo’n geluid uit een jong meisje kon komen! Het publiek moet hoogstwaarschijnlijk hetzelfde hebben gedacht, want wederom vliegen de ledenmaten je om de oren. Het is te zien aan de energieke band dat ze er zin in hebben. Ze staan zelfverzekerd op het podium en weten wat ze aan het doen zijn. Hun enthousiasme is merkbaar aanstekelijk, de vibe is duidelijk voelbaar, wat een gig! 

Als headliner van de avond staat So Called Celeste op het programma. Deze vijf Amsterdamse mannen hebben al een aardige naam weten te vestigen. Ze bewijzen dat dit niet voor niets is, je kunt zien dat ze meer podiumervaring hebben dan de andere bands. Ze maken er een echte show van. Het publiek krijgt nog een keer de kans om te laten zien waar ze voor staat, en zelfs de organisator mosht vrolijk mee! Kortom: So Called Celeste is er in geslaagd werkelijk de hele zaal aan het bewegen te krijgen, top! Zoals beloofd op de flyer hebben menig liefhebber van hardcore, metalcore en een vleugje deathcore zich zeer zeker weten te vermaken! Een geslaagde releaseparty van een veelbelovend kledingmerk.